Fazla açılımdan kıçımız gözüktü…

Zaytung gibi mi geldi size…
Peki şu mizah mı:
Sokaklar savaş alanına döndüğünde, güneydoğu ve doğudaki kentler alevler içinde kalıp Ankara’da panik başladığında, hapishanedeki Apo’ya cep telefonu götürüp rica ettiler:
“Ara da dursunlar…”
HDP açıklamasaydı, bu komediyi kaçıracaktınız….

Bizler “açılım”, “çözüm”, “süreç” gibi asla ne olduğu belli olmayan laklakalar ortaya atıldıkça
“Etmeyin” dedik…
Ama Kibariye beğendi…
Şakşakçı sanatçılar, yazarlar,
iş adamları, çoğu yanaşma aydın “hakikaten çok güzel bir şey” dediler…
Ne olduğunu bilen yoktu ama “faydalı” olduğunu bilen çoktu, bizim memleketin yalakalığıdır…

Açılım diye diye….
Eşkıya şehre indi, vergi toplamaya koyuldu, tapu veriyordu, trafik kontrolüne başladı…
Bayraklar indirildi, Atatürk büstleri yakıldı, okulları kapatıldı…
Öğretmen atamasına geçtiler…
Tık çıkmadı…

Ne zaman ki dış politikaya da karışıp “IŞİD’ı vur” dediler… Olmayınca, şehirleri ele geçirmeye kalktılar… İktidarı sallamaya başladılar…
İmam baktı koltuk elden gidecek…
Birkaç gün önce “vur emri” çıktı…

Ama artık çok geç…
Artık Türkiye’de iç barıştan söz edilemez…
Mahalleler bölündü, kahvehaneler ayrıldı, sokaklar farklı, şehirler ayrı ayrı, haneler düşman…
Paramparçayız…