KISSADAN HİSSE; “BİZİM DE DEDEMİZ VAR”

“BİZİM DE DEDEMİZ VAR”

Yıllar yıllar önce bir şapka satıcısı şapkalarını bir atlı arabaya doldurup Afrika’da şapka satıyormuş. Bir gün, yolu ormanların içinden geçerken, uykusu gelmiş. Bir ağacın gölgesinde sırtını ağaca dayayıp güzel bir uyku çekmiş.

Uyanıp arabasına bir göz attığında arabadaki şapkaların yerinde yeller estiğini fark etmiş. Şöyle bir etrafına bakınca etraftaki ağaçlarda ellerinde birer şapkayla maymunların merakla kendisini izlediklerini görmüş.

“Eyvah, şapkalarımın hepsi gitti, ne yapacağım ben şimdi?” diyerek heyecanla elini alnına vurunca, maymunlar da aynı hareketi yapmış. Elini sağ kulağına, sonra sol kulağına, alnına ve ensesine götürmüş, maymunlar yine aynı hareketleri tekrarlamışlar.

Maymunların kendisini aynen tekrarladığını fark eden şapka satıcısı umutla başındaki şapkayı alıp yere fırlatmış. Maymunlar da ellerindeki şapkaları yere atmışlar. Şapkacı da bulduğu yöntemin başarısıyla mutlanarak şapkaları toplayıp tekrar arabaya doldurmuş ve yoluna devam etmiş.

Satıcı evine dönünce çocuklarına başına gelenleri anlatmış. Şapka satıcısının çocukları ve torunları da aile mesleğini sürdürmüşler. Aradan yıllar yıllar geçtikten sonra torunlardan biri de şapka satıcılığına Afrika’da devam etmiş. Ama bu kez at arabasıyla değil, bir kamyonetin arkasına  doldurduğu şapkalarla yola çıkmış.

Onun da yolu bir gün ormanların arasından geçerken uykusuzluktan gözleri kapanmaya başlamış. Arabasını yolun kenarına park edip, dedesi gibi bir ağaca yaslanıp güzel bir uyku çekmiş.

Uyandığında dedesinin başına gelenlerin kendisinin de başına geldiğini fark etmiş. Arabasında şapka kalmamış ve etraftaki ağaçlara tünemiş maymunlar ellerinde şapkalar merakla kendisini izliyorlarmış.

Dedesinin başına gelenleri düşünerek hiç endişe etmemiş. Maymunlara küçümseyerek bakıp kendinden emin bir şekilde dedesinin yaptığını yapmış; Başındaki şapkayı alıp yere fırlatmış. Maymunların da aynı şeyi yapacağını beklerken, öyle olmamış. Maymunlardan biri ağaçtan atlayıp şapkayı almış ve tekrara ağaca çıkıp şapka satıcısının meraklı bakışları arasında şöyle seslenmiş:

“Bizim de dedemiz var!”

Herkesin, her ülkenin de bir dedesi var. Kimileri dedelerinin yaptığı hatayı anlayıp, dış dünyayı ve bilimi izleyerek gelişirler.

Kimileri de dedeleri ile ilgili anlatılan hamaset masalları ile büyür. Bırakın bilimi, dış dünyayı bile gözlemezler. Hatta “dünya bizi kıskanıyor!…” hamasetine kendilerini kaptırırlar.

Bizim ülkemizde de şu anda bu anlayış egemen.

“Düyun-u Umumiye” yi Osmanlının başına musallat eden ve sonunda devleti yıkıma, parçalanmaya götüren dedelerinin yolunda gidenler; Adaletsizlik, rüşvet, liyakatsizlik ve yolsuzluk sıralamalarında yüzlerce ülkenin arasında, son sıralara ülkemizi, her geçen gün indirirken, Dış borç sıralamasında da ilk sıralarda yükseltmeyi başardılar(!)…