Nusret ERTÜRK
13.02.2017
YAŞAMA BAĞLANMANIN YOLLARI
İleri yaşlı bir Kayserili hastadır. Yerinden kalkacak, gözlerini
açacak dermanı kalmamıştır. Hanımına güçlükle seslenir:
‘’Hanım, burada mısın?’’
Hanımı yanıtlar:
‘’Evet bey. Yanındayım.’’
Büyük oğluna seslenir:
‘’Oğlum Mehmet, sen burada mısın?’’
‘’Buradayım babacığım.’’
Küçük oğluna seslenir:
‘’Oğlum, Ahmet sen burada mısın?’’
‘’Buradayım babacığım.’’
‘’Kızım Ayşe, sen de burada mısın?’’
‘’Buradayım babacığım.’’
Baba, derin bir iç geçirir:
‘’Hepiniz ki buradasınız dükkâna kim bakıyor?’’
Bunu dinleyenlerin aklına ilk, para kazanma hırsı gelebilir. Bence yaşama bağlılık paranın biraz önündedir.
İleti, bilgisayarıma 10.02.2017 günü geldi. Üç resim ustalıkla eklenmiş, bir bütün resim olmuş.Hollanda başbakanı solda; bisikletine binmiş, tek başına işine gidiyor.Alman maliye bakanı sağda. O da tek başına bisikletiyle görevine ulaşmaya çalışıyor.Ortada geniş ana cadde. Trafik kesilmiş! Görünen yirmi dolayında lüks otomobil. Türkiye Cumhurbaşkanı cumaya gidiyor!
Sizce, üç resimden kim (kimler) yaşama daha çok bağlı?
İletiye daldım. Uzun uzun düşündüm. Gördüklerimden utandım doğrusu.
***
1957 yılıydı. On iki yaşında bir çocuktum. Kamyonla Ardahan’ı geçmiş Cilavuz’a doğru gidiyorduk. Yazar Dursun Akçam’ın doğduğu Ölçek köyüydü burası. Ağaçsız Ardahan ovasında birden çam ormanı görmek, insanı bir hoş ediyordu. Ormanın kıyısında bir yazı gözümü aldı:
‘’Ormanı, bekçi değil sevgi korur.’’
Bu söz aklıma öylece çakıldı kaldı.Sevgi, ormanı koruduğuna göre insanı neden korumasın, düşüncem günden güne büyüdü.
Yukarıdaki resmi gördüğüm gündü. Yüksek öğrenim görmüş, yaşını almış birisiyle tanıştım. Söz döndü dolaştı toplum kurallarına geldi. Ben, toplum kurallarına herkesin uyması gereğini dile getirdim; önemine vurgu yaptım.Onuncu Cumhurbaşkanı Ahmet Necdet Sezer’in görevdeyken bile kırmızı ışıkta durduğunu, hastanede sıraya girdiğini, bu durumların topluma örnek olduğunu belirttim. Yanımdaki:
‘’Olmaz öyle şey!’’ diye diklendi.
Sıraya girdiği için eleştirileni ilk görüyordum!
Kırmızı ışıkta duranı eleştiren de çıkarmış!
Biri kırmızı ışıkta duruyor. Kurala uyuyor. Ona saygı değil, söz var.
Diğeri tüm trafiği durduruyor. Tüm trafiği durdurana söz yok, saygı var!
‘’Neden?’’ diye sordum yanımdakine.
‘’Teröristin biri çıkar, atar vurur!’’
‘’O zaman kendisi sorumludur. Ülkesini iyi yönetsin. A. Necdet Sezer’de o korku neden yoktu?’’Yanımdakine yukarıdaki resimdeki bisikletlileri anlattım.
Kim daha güvenlik içinde?
İnsanı, polis değil sevgi korur…
Yaşama böyle bağlanılır.
