Tahrir’in DEVE’si! Taksim’in TOMA’sı!

Necati Doğru
necatidogru@sozcum.com
1 Haziran 2014
Sözcü

Tahrir’in DEVE’si! Taksim’in TOMA’sı!

Dere tepe düz gitti. 12 yaz, 12 güz gitti, geldi Mısır diktatörü Mübarek’in “deve ile kılıçtan geçirme çizgisine” saplandı. Mısır’da halk Tahrir Meydanı’nda “Mubarek’i istifaya çağırmak” için toplandığında; ellerinde kılıç develere binmiş diktatör yanlılarının saldırısına uğramıştı.
Tahrir’de Deve!
Taksim’de TOMA!
Dün 50 TOMA 25 bin polis desteğiyle Taksim Meydanı’nı kuşattı.
Hık demiş.
Burnundan düşmüş.
Sınırsız boyun eğme ister. Hep onu öveceksin. Sürekli itaat edeceksin. Eksiksiz uyum gösterip, kesintisiz sadakat sunacaksın. Şehrin meydanında toplanıp, “istifa diye bağırırsan” Mısır’ın Kahire’sinde Tahrir Meydanı’nda DEVE, Türkiye’nin İstanbul’unda Taksim Meydanı’nda TOMA hışmına uğrarsın.

* * * * *

Mübarek’in sonu acı oldu.
Sinirlenir.
Tokat atar.
Adamlarına tekmeletir.
Egosunu tutamaz.
Mübarek 40 yılda; kutular, kasalar, odalar dolusu 80 milyar dolar servet biriktirmişti. Zenginini kollar. Çuvalla para alır. Önlerini kesmezdi. Vakıflarına bağış toplardı. Ordu da onun yanında, polis gücü de onun elindeydi. Maden ruhsatlarını da kendine bağlamıştı. Mahkemeler ile Meclis de onun iki dudağı arasından çıkacak emre bakardı. Bütün güçleri elinde toplamış; bu muazzam gücüne rağmen “istifa sesi duyunca” Mübarek’in de ödü kopuyordu.
Develeri Mübarek’i kurtaramadı.
Dün Taksim TOMA doluydu.

* * * * *

Taksim sahiplerine kapandı.
Bu şehirde kim yaşıyorsa o şehrin meydanları da onların malıdır. Şehirliler kendi meydanlarında, kaba kuvvete, şiddete, kırıp dökmeye başvurmadan toplanma, gösteri yapma, “seçimle getirdiklerini istifaya çağırma” hakları vardır.
Meydanlar kentlilerindir.
İleri demokratik ülkelerde; kentli izin istemeden; sorgusuz, sualsiz, izinsiz, dilekçesiz istediği meydanda toplanıp kendini, şiddete başvurmadan, ifade edebilir.
Temel insan hakkı oldu.
Kentliye meydanı kapatamazsın.
Kapatırsan Mübarek olursun.
Mübarek’in sonu acı oldu.

* * * * *

Uygar, olgun tavırlarla; omuzlarında sırt çantaları, ayaklarında spor ayakkabıları, kırmızı entarileri ile oturmuş kitap okuyarak, çöpleri toplayarak bir yıl önce Taksim Gezi Parkı’nda yaptıkları toplantının aynısını yapacaklardı.
Polis saldırmazsa.
TOMA hücumu olmazsa.
Koyu kaba kin kabarmazsa.
Eli palalılar peydahlanmazsa.
Vapur seferleri iptal edilmezse.
Toplanıp dağılacaklardı.
Kentin meydanını sahiplerine kapatmak ve neredeyse bir ordu gücü sayılabilecek 25 bin polisle meydana akan yolları kuşatmak; elinde kılıç deveye binmiş Mübarek kafasını Türkiye’de hortlatmak değilse nedir?
Tahrir’in DEVESİ!
Taksim’de TOMA oldu!
Fasulye. Fava.
Hep aynı kafa.
Mübarek’in sonu acı oldu.

http://sozcu.com.tr/2014/dunya/turkiyede-demokrasi-erdogani-desteklersen-var-522177/

This entry was posted in Bekir Coşkun yazıları, DEMOKRASİ-ÖZGÜRLÜK, FAŞİZM. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *