ŞİİR MOLASI * BİLİNMEYEN ARANIRKEN

BİLİNMEYEN ARANIRKEN

ben sadece seni sevmeyi çok iyi bildim
uykumu sallandırırken darağacında ve
başrolde bir tüfenk
sekerek bir yenilgiden diğerine zafer zannedilen
üstelik uzaklarda yaşlanırken

Benim en güzel mesleğimdir seni sevmek.
Balkonda
Kendiliğinden sönmüş bir sigaranın yanında buldular beni
Senin hatrına uçarken kuşlar
Hem üşenmiş hem vakti geçmiş göç mevsiminin
Dudaklarından aşağı süzülüyordu yâr üstüne yâr sevmek
Alnında vedaya hazırlanmış bir perde

Seni huzuru arayan yağmalanmış bir hayatı ararken sevdim
Öptüğü her şeye az önce kırılmış bir çocuk gibi
Eşyasız bir odada çıkan o ses gibi
Çekingen ve cesur
Budanmış ama gümrah
Kimsenin adımlarına sığmazken yetişmeye çalışmak
Kilim yıkayarak şenlenen bir ırmak gibi sevdim

Senin saçlarını fotoğraflarda ellerimle taradım
Kursağımda benimle kendim arasında geçen bir mesele kaldı
Avluda baş gardiyanın gölgesi
Bir evimiz vardı ama gidecek hiçbir yerimiz yoktu
Bir de
Bazen insanı sadece anlayan o yağmur

Ben sadece seni sevmeyi çok iyi bildim
Uykumu sallandırırken darağacında ve
Başrolde bir tüfenk
Sekerek bir yenilgiden diğerine zafer zannedilen
Üstelik uzaklarda yaşlanırken

Bülent Parlak