Tevfik Güngör Uras – 22 Nisan 1998
Devr-i Osmani’de bermutad, fiyatlar almış başını gidiyor. Zamanın saray muktedirleri toplanmış, pahalılık dedikleri enflasyona muhabbet ile çare arıyorlar.
Biri “Kiraları donduralım” diyor, öbürü “Olur mu, hepimizin mülkü var” diye itiraz ediyor. Öteki “Ücretleri indirelim” diyor. Beriki “Aman efendim, hepimiz maaş alıyoruz” diye karşı geliyor. Diğeri “Üç kasabı, beş manavı ipe çekelim, ibret-i âlem olsun” diyor, başkası “Başımıza iş açmayalım” diye uyarıyor.
Sohbet uzadıkça uzayıp çareler tükenirken biri atılıyor: “Leblebiye narh koyalım!”
Hazırun hep birlikte ayağa kalkıp, el çırpmaya başlıyor: “Fevkalade!.. Fevkalade!..”
