Diyor ya; doğurmayan kadın yarımdır-marımdır?..
Jinekolog mudur, nedir?..

Sen olsan olsan “baba” olursun…
O annedir…
Kızdır…
Eştir…
Sevgilidir…
Bak dört katın etti…

Nereden bileceksin uygar dünyanın kadınlarını?
Her zaman yanımızda yürür kadınlarımız, o dediğimiz “eş” eşitten gelir…
Bizim için onlar; evimiz, soframız, aşımız, işimiz, kapımız, çatımız, hayat arkadaşımız, aklımız, güvenimiz, gururumuz, aşkımızdır…
Biz kadınlarımızı kuluçka makinesi gibi görmeyiz…
Doğurmuyor diye üzerine kuma gelmez…
Doğursa da bizimdir, doğurmasa da bizimdir…

Bir kadın nasıl “yarım” olabilir?..
Bu yüzden mi biri resmi nikahlı,
biri imam nikahlı ikişer tane…
İki yarım bir bütün eder diyorsun nasılsa!…
O zaman ideolojine göre dört
tane kapattığında, her biri
“çeyrek” midir?..

Ayıp ettin…
İster ya da istemez, çocuksuz yüz binlerce kadına ayıp ettin…
Hep söylüyoruz; bir kere çağdışı oldun mu, başka insanların hayatları, fikirleri, düşünceleri, hasretleri, duyguları senin için fark etmez…
Senden başka herkes aptalın biridir…
İnsanlar kul…
Çocuklar sebil…
Kadınlar “yarım” gibidir…

Tarla gibi ekip biçmek için, hasat niyetine değildir kadınlar…
Bundan dolayı onlara; lahana, turp, karnabahar, kabak, pancar adı vermeyiz…
Bizim için her biri; Papatya’dır, Gül’dür, Menekşe’dir, Nergis’tir, Açelya’dır, Burçak’tır, Nevra’dır, Süsen’dir, Demet’tir, Gonca’dır, Fulya’dır, Lale’dir, Buket’tir, Yasemin’dir, Defne’dir…

Doğurmayan niçin yarım olsun?…
Bütün çocuklar bizimdir…

Uykusuz gecelerimde ninnimdir..
Gülsem gülüşüm…
Ağlasam, yanağımda yar elidir…
Dünyamdır…
Canımdır…
Kanımdır…
Işığım, göz nurum…
“Yarım” değil, yarimdir…

Yazarın Diğer Yazıları