Sözcü
Yılmaz Özdil
Ekim 31, 2015
Bir dilek tut…
Bir dilek tut…
Hiç suçu yokken, evinde otururken, göğsünden vurarak öldürdükleri Dilek Doğan,
ellerine geçirdikleri polis gücüyle katledilen son evladımız olsun.
Bir dilek tut…
“Kendi çocukları Amerikalarda Avrupalarda geziyor, saraylarında ailece altın kaşıklarla yemek yiyorlar, benim kocam çocuklarına hasret gitti” diyen Dilek Koçak, son şehit eşi olsun.
Bir dilek tut…
“Ben sadece babamı kaybetmedim, beni koruyan, kollayan,
koskoca bir dağı kaybettim” diyen Dilek Arslan, son şehit madenci kızı olsun.
Bir dilek tut…
Kanser ilaçlarını piyasada bulamadıklarını söylediğinde, dilenciye sadaka verir gibi cebine para sokuşturulan… Ve ağlaya ağlaya, “görüyorum ki çaresizliği hayatta hiç tatmamışsınız, eliniz cüzdanınıza değil, vicdanınıza gitsin” diyen Dilek Özçelik, çaresizliğe mahkum ettikleri son gencimiz olsun.
Bir dilek tut…
Kötülük yapamasın artık.
Bir dilek tut…
Aslanı kediye boğduramasın, eğitimliyi cahile kırdıramasın artık.
Bir dilek tut…
Bağıramasın artık bize, mürebbiye gibi parmağını sallayamasın.
Bir dilek tut…
Çocuklarımız çocukluklarını, gençlerimiz gençliklerini yaşayabilsin, kadınlarımızın haklarını kravatlı talibanlar belirlemesin, özgürlüklerimizin üstünü kaplayan kabuk kalksın, altından sağlıklı cilt çıksın artık.
Bir dilek tut…
Etnik parçaların yapıştırılmasıyla oluşan “mozaik milliyetçiliği”ne teslim olmasın Türkiye artık… Renklerini istesen de ayıramayacağın “ebru” olsun, yeniden Ne Mutlu Türküm Diyene olsun.
Bir dilek tut…
Zevksizlik, sakillik, çirkinlik, kabalık, yakışıksızlık, görgüsüzlük, hamlık, nobranlık, arsızlık, suratsızlık son bulsun artık… Estetik, zarafet, hoşgörü hakim olsun, hayata gülümseyerek bakılsın artık.
Bir dilek tut…
Atatürk devrimleri kazansın.
Bedevi zihniyeti kaybetsin.
Bir dilek tut…
Yarın güzel bir gün olsun artık.
http://www.sozcu.com.tr/2015/yazarlar/yilmaz-ozdil/bir-dilek-tut-973557/