Ona ‘Cumhurbaşkanı’ denmez!.. *** Lafı kıvırmadan söyleyeyim; Türkiye paramparça oldu…Meclis’ten sokaklara kadar, her yerde çatışma var… Sen de bir “partinin cumhurbaşkanı” olmayı seçtiğine göre… Böylesine “Cumhurbaşkanı” denmez

 

Bekir Coşkun
21 Şubat 2015
Sözcü

Facebook: BEKIRCOSKUNVEYAZILARI
Twitter: bekrcoskn
E-mail: bcoskun@sozcu.com.tr
Ona ‘Cumhurbaşkanı’ denmez!..

Ben ettiği yemini tutmayan insanları sevmem…
Söz sözdür…
Erkek adam, ya da kadın kişi…
Hiç fark etmez…

Ben hoşgörüsü olmayan insanları sevmem…
Hoşgörü barışın penceresidir..
Kapı kilitliyse, girip çıkarsın…
Hoşgörün yoksa, barış marış işlemez…

Ben kin tutan insanı sevmem…
Kin, insanın içinde uyuyan canavardır…
Asla ölmez, yerli yersiz uyanır…
Kin varsa, ne zaman canavara yem olursun bilinmez…

Ben laik olmayan insanları sevmem…
Laiklik; inanç gibi yüce ve tertemiz bir duygunun siyasette kullanılmasını,
kötü emellere alet edilmesini, çıkarlara maske yapılmasını önleyen sistemin adıdır…
Din değildir…
Ama en çok bilinçli, samimi Müslümanların sarılması gerekir…
Çünkü din siyasetçinin elinde bir çıkar tezgahına dönmüşse,
önce imam gibi din adamlarının laikliği savunması beklenir…
Din kir götürmez…

Ben çağdaş yaşamı sevmeyenleri sevmem…
Gidip dünyanın her yerinde yaşamayı öğrenmeli inci tanesi gibi çocuklarımız…
Kız, erkek fark etmez…

Bir İngiliz, bir Fransız, bir İtalyan, bir Rus, bir Amerikalı kadar modern…
Özgür ve bilinçli, başı dimdik… Hurafelerden ve bağnazlıktan uzak..
Orta Çağ yaşamından kurtulmuş… Çağdaş dünyanın alnı açık birer bireyi olarak…
Çağdaşlıktan zarar gelmez…

Ben hukuksuz insanları sevmem…
14 yaşında, polisi görünce altını ıslatan çocuk dahi mahkemeye çıkarılıp hesap sorulurken…
Büyük siyasi yolsuzluk ve vurgunların örtbas edilmesini kimse içine sindiremez…
Ve hukuk sadece ağzını açanı yakalıyorsa…
İstemez…

Ben Atatürk’ü sevmeyenleri de sevmem…
O bir insan değildir bizler için… Bir ilkedir, bir idealdir, bir rejimdir,
bir ülkedir, özgürlüktür, bağımsızlıktır, medeniyettir…
Biz hepsine birden “Atatürk” deriz…
Bu yüzden dilimizden düşmez…

Ee ne kaldı geriye…
Lafı kıvırmadan söyleyeyim; Türkiye paramparça oldu…
Meclis’ten sokaklara kadar, her yerde çatışma var…
Sen de bir “partinin cumhurbaşkanı” olmayı seçtiğine göre…
Böylesine “Cumhurbaşkanı” denmez…

This entry was posted in Bekir Coşkun yazıları, Gundem. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *