Türkiye’nin terörden sonraki en büyük sorunu, sanırım Milli Eğitim’deki çarpıklıktır.
Çocuklarımızı maalesef iyi yetiştiremiyoruz. Çağdışı ilkel eğitim sistemi ile gençlerimizi cahil cühela bırakıyoruz.

Bu eğitim sistemi ile gelecek kuşakların Türkiye’yi çağdaş ülkeler düzeyine getirmeleri imkânsız! Diyanet İşleri Başkanlığı Eğitim Hizmetleri Genel Müdürü Prof. Ali Erbaş:

“500 imam hatipten 3 bin 500 imam hatibe çıkmışız. İlahiyat Fakültesi sayısı 17’den 100’e çıktı. İmam hatip öğrenci sayımız ise 60 binden 1,5 milyona yaklaşmış durumda” diye övünüp ekliyor:

“İmam hatipli olmak bir ayrıcalık ve imtiyazdır.” Acaba öyle mi?
Eğitimin dini temeller üzerine oturtulması ne dereceye kadar doğrudur?
Dünyada din eğitimi veren medreselerle çağı yakalamış bir tek ülke var mıdır?
Batı ülkelerinin, dini devlet işlerinden ayırdıktan sonra bugünkü gelişmiş duruma gelip dünyaya hâkim olması bir tesadüf müdür?

Ben bu yazıyı yazarken, Semih Kalkanoğlu’ndan bir mektup aldım. Bir elektrik mühendisi ve araştırmacı yazar olan Semih Bey, aynı zamanda eğitimcidir. Tesadüfe bakın ki o da mektubunda bu konudan bahsederek şöyle diyordu:

“Sayın Turan… Dünyada din okulları ile gelişen, çağı yakalayan tek bir ülke yoktur.
Pakistan’da 24 bin medrese olduğunu biliyorum. O ülkenin hâli malûm.TV’de ‘Kardahar Yolunda’ adlı bir film izledik. Tüylerimiz diken diken oldu.İşte, Türkiye’nin bu kafalarla gideceği nokta orasıdır.Bir 10 yıl sonra aynı olacağız o ülkelerle…

Tevhid-i Tedrisat Kanunu tamamen çiğnenmiş ve yok edilmiş durumda…İslâm’da reform yapılmadan ‘Demokrasi ve İslâm’ bir arada olamaz! Günümüzde İslâm dini, yobazlar tarafından akılcılıktan uzaklaştırılmıştır.

Oysa İslâm gerçekte akıl dinidir. Allah ve Peygamber adına konuşan yobazlar, İslâm dinini gerçek noktasından almışlar ve tüm insanlığı yanıltan başka veçhelere sokmuşlardır.
Türkiye’de hiçbir zaman gerçek demokrasi olmadı. Olamaz da…Çünkü demokrasi, kültür düzeyi yüksek toplumların rejimidir.

Hıristiyan dünyası 1300 yıl karanlık çağ yaşamış, bu çağın ardından müthiş bir gelişme içine girmiştir.İslâm dünyası ise karanlık çağı yaşamaktadır. Ne zaman ki bu karanlık çağ ortadan kalkacak ve İslâm aslına, yani akla dönecek, işte o zaman İslâm ülkeleri de gelişmeye başlayacaktır.Günümüzde her şeyi dine dayandırmaya çalışan yöneticiler, bu ülkeye büyük kötülük yapıyorlar.”