Türkiye’nin kurtuluş şansı var mı?
SBK’nın Süleyman Soylu tarafından yurt dışına çıkarıldığı da resmen inkar edilemeyen bir gerçek. Ne Soylu ne de başka resmi yetkili bir makam çıkıp bu iddiayı yalanlanyamıyor.
Süleyman Soylu’nun SBK’ı yurt dışına çıkarmasının iyi olduğunu düşünen Erdoğan ve ekibi, SBK’nın ABD’ye gönderilmesi durumunda Soylu’nun başlarına nasıl bir çorap ördüğünü anlayacak.
SBK çap olarak belki Zarrap olmaz ama yaptığı kirli işler ve bu kirli işlerin arkasındaki organizasyonun (Erdoğan-Bahçeli) deşifre olması yargılama sürecindeki itiraflarla ortaya çıktı.
SBK ABD için neden önemli? Venezuela ABD için önemli bir ulusal güvenlik sorunu olarak görülüyor. SBK’nın özel jetinin Venezuela’ya onlarca kez sefer yaptığı sabit. Güney ve Orta Amerika’nın uyuşturucu merkezi haline gelmiş bulunan Venezuela’dan çıkan uyuşturucu Türkiye üzerinden Avrupa ve Ortadoğu ülkelerine dağıtılıyor. Bu nokta ABD için önemli. İkinci önemli konu, Kongo’da Hizbullah’a kara para aklayan Salih Assi ile SBK’nın ilişkileri. Terörist örgütlere sağlanan finansal destek ABD için ayrı hassas bir konu.
Bu, SBK üzerinden uluslararası terör gruplarına Erdoğan’ın ilk yardımı değil. Sedat Peker MİT TIR’larında yakalanan silahların El Nusra’ya gönderildiğini ifşa etmişti. Türkiye’nin DAİŞ ile petrol üzerinden işbirliği yaptığını da Rus jetleri vurulunca Putin açıklamış, ellerinde belgelerin olduğunu söylemişti. DAİŞ teröristlerinin para transfer merkezinin Türkiye olduğunu, yakalanan DAİŞ’li emirler, para transferi için kullanılan hesapları ifşa etmişti.
Anlaşılan o ki, Erdoğan İslami terörü sadece Ortadoğu’da değil, dünyanın her tarafında örgütlemiş. Erdoğan-Bahçeli ikilisinin ortaklarından olan SBK’ın görevi sadece uyuşturucu ve gasp değil, diğer önemli bir görevi de terör örgütlerine maddi imkân sağlamak.
SBK, “Ben Cumhurbaşkanımıza benim patronlarıma bir selam verin diyordum, bizi kırmadı görüştü, ondan sonra 100 milyar, 200 milyar dolar para ülkeye geliyordu.’’
Lağım çukuru gibi kokular saçan bu sisteme karşı toplumun sessizliğini, muhalefetin iktidar paralelindeki yürüyüşünü neye yorumlamak lazım?
Bu vurdumduymazlığın kodları İttihat ve Terakki’ye uzanır. Türkiye Cumhuriyeti İttihat ve Terakki mirasının kalan son kırıntıları bir araya getirilerek inşa edildi. İttihat ve Terakki’de soykırım, yolsuzluk, hırsızlık, imha, inkâr ve devlete tapınma önemli bir ilke idi. İttihat ve Terakki geleneğinden gelen Atatürk ve arkadaşları, İttihat ve Terakki’nin mirasını sahiplendiler.
Genç devlet, kendisinden olmayan herkese karşı tam bir ırkçı mantıkla hareket etti. Türkiye, hak arayışının şiddetle bastırıldığı, hak arayanın da çıkışı şiddette aradığı bir ülkedir. Bu gerçek, ülkede yaşayan insanların hafıza genetiği haline gelmiş.
Türkiye devleti sistemi tabiatı gereği kutuplaşma, sorunları çözümsüzlüğe mahkûm etme, sürekli iç ve dış düşman tehlikesi üretiyor. Bu böyle devam ettikçe de işlediği her suçtan sıyrılabiliyor. Kendi deyimiyle, “Söz konusu olan vatansa gerisi teferruattır.’’
Bu “teferruat’’ anlayışının topluma faturası, 40 yıl süren savaş, on binlerce ölüm, ekonomik yıkım ve ırkçı-dinci faşist bir diktatörlük olmuştur.
Diyalog ve tartışma kültürünün geliştiği toplumlarda sorunların çözümü için şiddete başvurmanın gereği olmaz. Şiddete karşı şiddet tutkusu ya da yöntemi demokrasi ve çoğulculuk kültürüyle yüz yüze gelmemiş, arkaik, toplum formasyonlarına özgü bir anlayış.
Savaş süreklilik kazanan bir tarz halini aldığı zaman yaratacağı tahribatların tarifi neredeyse imkânsız. Önce uzayan zaman içinde ‘haklı’ ve haksızlık farkını yitirir. Savaş, savaşı yürüten için artık bir varlık gerekçesi olur. Türkiye’de yüzyıldan beri olanda bu. Türkiye’nin köklü bir değişime ihtiyacı var. Bu, ancak mevcut sisteme dokunmakla, onu kökten değiştirmekle, demokratikleştirmekle mümkündür. Mevcut sistemi savunarak yapılan muhalefet boş gevezeliktir.
