HAYATIN İÇİNDEN *** BEN YATIYORUM

BEN YATIYORUM…

Aksam annemle babam televizyon seyrediyorlardi.
Annem, “Gec oldu,” dedi, “zaten yorgunum, ben yatiyorum.”

Annem kalkti, mutfaga gitti.

Cerez-meyve tabaklarini calkaladi kaldirdi.

Sabaha hazir olsun diye caydanligi doldurdu, demlige cay koydu.

Sekerlige bakti, dibinde az kalmis, ustune ekledi.

Kahvalti icin buzluktan ekmek cikardi, aksam yemegi icin cozulsun diye de eti asagiya koydu.

Kahvalti masasini hazirlamak icin masanin ustundekileri topladi.

Telefonu sarja koydu, telefon defterini kapatip yerine koydu.

Sonra camasir makinesinden islak camasirlari cikarip asti ve makineyi tekrar doldurdu.

Banyodaki cop sepetini bosaltti.

Islak bir havluyu kurusun diye dus perdesinin borusuna asti.

Bir gomlek utuledi, kopuk dugmesini dikti. Cicekleri suladi.

Esneyerek gerindi ve yatak odasinin yolunu tuttu.

Calisma masasinin yanindan gecerken durdu, ogretmene tezkere yazdi, okul gezisi icin para sayip ayirdi, egildi, sandalyenin altina girmis ders kitabini aldi, masanin ustune koydu.

Kek tarifleri defterini cikardi, arkadasina soz verdigi tarifi bir kagida yazdi, cantasina koydu.

Bakkaldan alinacaklari not etti, notu da cantasina koydu.

Sonra gitti, 3’u 1 arada temizleme losyonuyla yuzunu yikadi, dislerini fircaladi.

Gece kremini ve kirisik onleyici nemlendiricisini surdu.

Tirnaklarina bakti, torpuledi.

Iceriden “sen yatmaya gitmemis miydin” diye seslenen babama “simdi gidiyorum” deyip kopegin su kabini doldurdu.

Kapilari pencereleri kontrol etti, holdeki lambayi yakti.

Kardesimin odasina gitti, oglan uyumus, lambasini sondurdu, bilgisayarini kapatti,

gomlegini asti, yerdeki kirli coraplari toplayip sepete atti.

Bana geldi, “haydi yat artik, biraz da yarin calisirsin” dedi.

Kendi odasina gitti, saati kurdu, ertesi gun giyeceklerini hazirladi.

6 maddelik acil isler listesine 3 madde daha ekledi.

Kendi kendine iyi geceler diledi, hayallerinin gerceklestigini gozunun onune getirdi.

Iste o sirada babam televizyonu kapatti, ortaya oylece bir “ben yatiyorum” dedi ve gitti yatti.
Sizce bu iste bir gariplik yok mu?
Biz Kadinlarin neden daha uzun yasadigini merak etmiyor musunuz?

Cunku bizim yapimiz uzun cekisli… ve isimizi bitirmeden oyle cabuk cabuk olemeyiz!

Simdi bu yaziyi tanidiginiz olaganustu kadinlara gonderin emin olun, hepsi bayilacaktir. Değer verdiğiniz erkek arkadaşlarınıza da gönderin ki eşlerinin değerini bilsinler:))))

SONRA DA ARTIK YATIN !

Türker Baykal’a teşekkürlerimle

This entry was posted in HAYATIN İÇİNDEN. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *