CUMHURİYET KADINLARI

SEN oradasın…Kimi zaman durakta görürüm seni.
Fabrikada, atölyede, tezgâhta, bilgisayar başında, okulda, masanın arkasında, çarşıda-pazarda, yaşamın orasında ya da burasında… O dimdik-mağrur duruşunun sana ne kadar çok yakıştığını düşünürüm.

Son zamanlarda gözlerinde endişe ve hüzün var…Anaçlığın sana verdiği kaçınılmaz duygudur o; aydınlık güzel günler tehlikeye girdiğinde, ufukları kara bulutlar sardığında, medeniyete giden pırıltılı yollar kapandığında, anaçtır, önce kadınların canı yanar…

Olsun…Sen oradasın ya…
Çocuklar okul dönüşü ekmek arasına peynir-domatesi severler, en çok da senin elinden…

Onlara söyle:
Bugün Cumhuriyet Bayramı…Korkmadan kutlasınlar…

Onlara Mustafa Kemal‘i hatırlat… Bu cumhuriyetin nasıl kurulduğunu, bir gece meşalelerini yakıp yola çıkan bir avuç yürekli-yiğit insanın aydınlığa doğru büyük yürüyüşünü, bu ülkenin nasıl var olduğunu… Ve bugünleri; ihaneti anlat…

Ben, cumhuriyet kadınlarının yobazlığa-ilkelliğe-karanlığa asla yenilmeyeceklerine inanırım her zaman…Onları orada-burada gördüğümde yüzüm güler…

Kendimi yüreğiyle o kadınlardan birine bağlı erkek, aynı zamanda başı okşanmayı bekleyen bir çocuk gibi hissederim. Bu duygu bana, “Asıl olan; kadınlar yenilmedikçe savaşın kaybedilmeyeceğini” söyler.

Bugünler zor günler…Cumhuriyetimize kasteden bir karşı devrimin tam ortasındayız…

Ve bugün hüzünlü bir Cumhuriyet Bayramı…
Olsun…
Sen oradasın ya…

Başın dimdik, gözlerinde cumhuriyet kadınının çağdaşlık-aydınlık sevdası var…Söyleyeceğim herkese; sen oldukça korkmasınlar…

Bekir Coşkun / 29 Ekim 2009