HAYATIN İÇİNDEN * TAVAN ARASINDAN ÖYKÜLER

YUMURTACI


Şık giyimli, süslü bir kadındı,
“Yumurtaları kaç paraya satıyorsun?” diye sordu.”
Yaşlı adam cevap “Tanesi 1 lira hanımefendi” deyince,
“5 liraya 8 yumurta verirsen alacağım”
Yaşlı satıcı düşündü ve:  “Gel istediğin fiyata al. Çok pazarlıkçısın, ama siftah senden olsun.
Belki de bu iyi bir başlangıç olur çünkü bugün tek bir yumurta bile satamadım”
Kadın çantasından çıkarttığı 5 lirayı verdi, yumurtaları aldı ve ucuza aldığı için sevinerek çekip gitti.
Az ileride Park etmiş olduğu güzel bir arabaya bindi. Randevulaştığı bir arkadaşıyla lüks bir restorana gitti. Restoranda istedikleri birçok pahalı yemekleri sipariş ettiler, fakat birçoğunu da yemeden bıraktılar. Yüklüce bir hesap geldi. Hesap 430 TL idi, kadın 500 lira verdi, Kasılarak “üstü kalsın” dedi. Kalkarak gittiler. Garson cömert müşteriye teşekkür ederek kapıya kadar uğurladı.
Onlar yemek yerlerken, işleri iyi gitmemiş olan yoksul yumurtacı akşam hava kararıncaya ve soğuğuncaya kadar müşteri bekledi fakat talihsiz bir günü idi. Cebinde ancak kadına ucuza sattığı 8 yumurtanın karşılığında aldığı 5 lira vardı. Bu para ile ancak 1 ekmek ve kalanı ile de zeytin alarak evde bekleyen ailesini düşünerek üzüntü ile evine gitmek üzere elindeki yumurta sepeti ile  yola koyuldu. Evde bekleyen ailesi bu gün de açtı…
Mesele şu ki, Neden her zaman muhtaç olanlardan bir şeyler satın aldığımız zaman güç bizde oluyor?
Ve neden biz ekmek parası peşinde koşan ve ihtiyacı olan kişilere karşı yeterince cömert değiliz.
Bir yerde okumuştum. Babam, ihtiyacı olmasa bile yüksek fiyatlarla fakir insanlardan basit ürünler satın alırdı. Bazen onlar için gereksiz şeyler alırdı fazladan para öderdi. Bu davranışı beni endişelendirirdi ve babama bir gün sordum; “Neden böyle yapıyorsun.?” Babam şöyle cevap vermişti : “Bu, insanların onurunu kırmadan, yapılan yardımdır.”

YOĞURTÇU

Geçmiş zamanlarda bir kış zamanı, havanın aşırı soğuk olduğu bir günde, ,yaşlıca bir adam pencereden yağan karı seyrediyormuş. Bu arada geçmekte olan yoğurtçunun sesini tekrar duymuş, ,eşine  “bir kap getir yoğurt alayım” der. Hanım “yoğurt var. İhtiyacımız yok” deyince, adam “Bizim ihtiyacımız yok ama yoğurtçunun ihtiyacı var ki bu soğukta sokaktan üçüncü geçişi…”
** Hayatta; iyi insanlarla, karşılaşmanız dileği ile…
This entry was posted in EDEBİYAT - ANI - ÖYKÜ - ŞİİR, HAYATIN İÇİNDEN. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *