YORUM

Değerli sanatçımız Müjdat Gezen’e yapılan eziyet, zulüm, baskıların mimarları olan AKP tayfası aşağıdaki mektubu okursa, acaba kör vicdanları insafa gelir mi, utanırlar mı, azıcık pişmanlık duyarlar mı, özür dilerler mi diye düşündüm.

Aslında değerli Müjdat Gezen’e yapılanlar ülkemizde AKP’ye muhalif olanlara da yapılanların bir özetidir. Çağdaş ülkelerde saygı duyulacak, yüceltilecek, desteklenecek bir sanatçıdır Müjdat Gezen. Çağdaşlık, demokrasi, laiklik bunun için önemlidir. Sanatçıların baş tacı edildiği, hukukun var olduğu ülkelerde sanatçılar saygı görürler.

Çağdaş ülkelerde AKP gibi partiler ve AKP’li siyasetçi türleri kabul görmez. Siyaset yaparlar ama iktidar olamazlar. İktidar olsalar bile kısa zamanda demokrasi yoluyla iktidardan uzaklaştırılırlar.

Selam, saygı olsun Müjdat’a ve onun şahsında yandaş olmayan tüm gerçek sanatçılara.

Naci Kaptan

‘Hiç utanmadınız’

CUMHURİYET – Müjdat Gezen
18 Temmuz 2022 Pazartesi

Eeey iktidar… İktidar olduğunuz günden itibaren benimle uğraştınız. Ben size ne kötülük yaptım?.. İhalelerinize girip de bölüşmemiz gereken parayı mı ödemedim?.. Vergimi mi ödemedim?.. Askerden mi kaçtım?.. Vatandaş olarak hangi görevimi yerine getirmedim?.. Siz neden benimle hep kötü geçindiniz?.. Daha doğrusu… Neyse…

Ben bu yazıyı aslında 11 ay sonra yazacaktım. Haziran 2023 seçimlerinden sonra. O zaman siz gitmiş olacaktınız. Ama beni telefonla arayıp Sayın Cumhurbaşkanı’nın ve Sayın İstanbul İl Başkanınızın selamlarını iletip, birkaç mesaj istediniz ya. Bir süre sonra bayramdı ama telefonu ettiğinizde bayram değil seyran değil durumuydu. Yardımcıma: “Arayan numarayı bul, geri ara ve işin aslını öğren” dedim. Öğrendi. İstanbul İl Başkanlığı’na aitti numara… Beni hatırlamışlardı…

Gerçekten ben bu hükümete hiç kötülük yapamadım. Eleştirdim, şakalar yaptım ama kötülük yapmadım. Çünkü o zaman ülkeme kötülük yapmış olurdum. Ama siz, eeey iktidar… Siz bana çok kötülük yaptınız. Mahkeme mahkeme 20 yıl dolaştırdınız beni. Açmadığınız dava kalmadı. Okulumu kundaklattınız.

Yurtdışına çıkıp hasta kızımı görmemi engellediniz. Hiçbir televizyon kanalına çıkarmadınız. Yıllarca emek verdiğim TRT bana yasak koydu. Adımı ve resmimi bulmacalardan çıkardınız. İzmir’de, Bursa’da okullarımı kapattırdınız. Beyoğlu’ndaki okulumu mühürlettiniz. Bakırköy’deki okuluma ruhsat vermediniz. Kala kala bir tek eski okuluma kaldım. Çünkü Kadıköy Belediyesi’ne bağlı olduğu için dokunamadınız.

Evime polis yolladınız, o adliye senin, bu adliye benim onlarla birlikte dolaştık durduk. Maliye Bakanı Nebati’ye şaka yazısı yazdım diye müfettiş gönderdiniz. Daha çok derdim var ama kısacası hayatımdan 20 yılı yiyip bitirdiniz. Sonunda halk size dedi ki: “Belki sizin 20 milyon oyunuz var ama bu adamın da 50 milyon seyircisi var.” Beni size yedirmediler. Zaten midenize otururdum, bunu siz de biliyorsunuz.

Ben bir mizah sanatçısı, oyuncuyum. Kenan Evren devrinde bile bu kadar ağır baskı görmedim ben. Bir kitabımdan dolayı içeri attılar, ilk duruşmamda yargılanıp çıktım. Bana o devirleri bile arattınız. Sonunda baktınız ki olmayacak, gidicisiniz, bari gönül alalım mı dediniz, nedir, beni aradınız. Avukatım Celal Ülgen’e telefon edip durumu anlattım. “Sakın arama hocam” dedi. Geri dönüp aramadım ben de. Kin, nefret, intikam kepenklerimi kapatalı yıllar oluyor. İnanın size bile kırgın değilim. Affetmek Allah’a mahsus derler ama ben sizi affettim. Haşa… Küçük bir kul olarak tabii… Hiçbirinize kin duymuyorum… Amaaa… Bir tek isteğim var… Allah ömür verirse, ben o yargılamalarda bulunmak istiyorum…

ATATÜRK’LE 57 YIL
Bazı hayatlar kısadır… Bazılarının boyu kısadır… Bazı oyunlar kısadır… Bazı pantolonlar… Bazı basketbolcular kısadır… Bazı yazılar da kısadır… Mesela bu kısa bir yazıdır. İçeriğinde de hiçbir özellik yoktur. Ama belki size şunu düşündürebilir: “Tamam, bazı hayatlar kısadır ama o kısa hayata insan neler sığdırılabilir?”

Yanıtı için fazla uzağa gitmeden Atatürk’e bakabilirsiniz. 57 yıl.