YURT’SEVER
Sözcü – Yılmaz özdil
Tek göz oda.
Mutfak yok.
Tuvalet yok.
Tuvalet dışarda.
Koltuk yok, sandalye yok.
Tabure bile yok.
Karyola zaten yok.
Yatak yorgan kenarda istiflenmiş vaziyette, yatak yırtık.
Buzdolabı yok.
Dolap bile yok.
O arkada gördüğünüz, bir duvardan öbür duvara çekilen ip var ya, sadece çamaşır kurutmak için kullanılmıyor, dolap o… Ne kadar giysi varsa hepsi mecburen ipin üstünde duruyor, çoraplar dahil. Yorganların altındaki boş yoğurt kasesi nedir derseniz… Dolap olmadığı için, dolap çekmecesi yok, boş yoğurt kasesi çekmece olarak kullanılıyor. Sıvasız duvardaki çiviye takılmış olan naylon poşet, üst çekmece.
Bir başka çiviye takılı takvim var, hayatın devam ettiğine dair tek belirti bu takvim… Her sabah özenle bir yaprak koparıyorlar, bugün bu evdeler, yarın bu evdeler, ertesi gün gene bu evdeler!
Odanın göbeğinde odun ateşi yanıyor, hem yemek pişirmek için, hem ısınmak için… Masa ne arasın, yer sofrası bile yok. Kilimin üstüne bez seriyorlar, sofra oluyor. Tencere tabak tel dolabın raflarında duruyor ama, lafın gelişi tel dolap, rafı var, teli yok, biraz un, biraz şeker, yarım paket bulgur, hepsi bu kadar, hepsi açıkta.
(İlk iki fotoğraf, faciadan hemen sonra taziye ziyaretleri sırasında çekildi.)
Çatal kaşık, leğenin içinde.
Tek pencere var, pencerenin kanadı yok,
sadece ışık girsin diye açılmış sabit camdan ibaret.
Hava girsin istiyorsan, kapıyı açmak zorundasın, kapının kilidi yok, oklava gibi bir tahta var, kapıyı örtünce menteşedeki oluğuna o tahtayı takıyorsun. Ve, isten kararmış bir gaz lambası… Memleketi ampul yönetiyor ama, bu ev gaz lambasıyla yaşıyor.
Zeliha’nın evi burası. Tarikat yurdunda diri diri yanarak can veren çaresiz kız çocuklarımızdan, 12 yaşındaki Zeliha’nın evi.
(Üçüncü fotoğraf ise, Türkiye’den bir milyar lira gönderilen Turken vakfının
“öğrenci yurdu” olarak yaptırdığı New York kulesi.)
(Dünyanın en pahalı emlak bölgesi Manhattan’da yeralıyor.
