Propaganda Denizinin Gerçek Adası
İsrail-Gazze. Ukrayna’daki Savaş

Michael Welch , Glenn Michalchuk
ve Tamara Lorincz tarafından
Küresel Araştırma, 16 Şubat 2025

Birinci Dünya Savaşı’na geri dönersek, Devlet Propagandası’nın uygulanmasının insanların savaşa gitme konusundaki tutumlarını değiştirmede önemli bir rol oynadığı görülmektedir. Arthur Ponsonby’nin 1928 tarihli “Savaş Zamanında Yalan, Büyük Savaş Sırasında Milletler Arasında Dolaştırılan Çeşitli Yalanları İçeren” adlı kitabının özeti, Savaş Propagandasının On Emri’ne kadar inmektedir:

Biz savaş istemiyoruz.
Savaşta tek başına karşı taraf suçludur.
Düşman şeytanın yüzüdür.
Biz kendi çıkarlarımızı değil, asil bir davayı savunuyoruz.
Düşman sistematik olarak zulüm yapıyor; bizim talihsizliklerimiz ise istem dışı.
Düşman yasak silahları kullanıyor.
Bizim kayıplarımız az, düşmanın kayıpları ise çok büyük.
Sanatçılar ve aydınlar davamıza destek veriyor.
Davamız kutsaldır.
Propagandamıza şüpheyle yaklaşan herkes haindir.

Bu tür savaş zamanı mesajlarının “haber” veya “eğitim” kisvesi altında düzeltilmesi, modern barış hareketinin ana odak noktasıdır veya olmalıdır. İnsanların büyük çoğunluğu savaş ve şiddete karşıdır. Ciddi medya, düşman tarafından işlenen kötü niyetli insan hakları ihlalleri hakkında haber yayınladığında, ortalama bir Joe veya Jane, suçları kontrol edilmeden bırakılırsa daha fazla vahşetin gerçekleşmesini engellemek için onlarla savaşmamız gerektiği sonucuna varır.

Bu nedenle, I. Dünya Savaşı sırasında binlerce kadına ve çocuğa tecavüz edip infaz eden Alman “Hun” hikayeleri, 1990’da bebekleri kuvözlerden çıkaran Irak’lıları  veya İsrail “tamamen hazırlıksız” yakalandığında Hamas’ın yüzlerce kişiyi katletmesi , intikam adına dökülecek kan havuzlarını haklı çıkarmak için yeterlidir.

…………………………………………..

Global Research: Şimdi savaş ve barışla ilgili birçok konu açısından durumu konuşacağız ve savaş karşıtı hareketin yaptığı şeylerin çoğunun aslında olan bitene dair kayıt, medya kayıtlarını düzeltmekle ilgili olduğunu göreceğiz. Örneğin, 1960’larda Tonkin Körfezi olayını ve aslında hiç gerçekleşmediğini, ancak insanların gaza gelip savaşa girmelerini sağlamanın bir yolu olarak kullanıldığını düşünün. Daha yakın bir zamanda, 1991’de Irak askerlerinin bebekleri kuvözlerden çıkarıp yere attıkları iddiasını hatırlıyorum.

Yani orada yaşadıkları en büyük sorunlar bunlardı ve bu hiç olmadı, tamam mı? Ve sonra şimdiki zamana geçiyorsunuz. Sanırım ikinize de savaşın veya yaklaşan savaşların yapılmasına veya desteklenmesine izin veren gerçeklikteki mevcut kusurlar veya boşluklar hakkında herhangi bir düşünceniz olup olmadığını sormam gerekiyor. Bununla ilgili herhangi bir düşünceniz var mı?

Tamara Lorincz: Michael, eğer katılırsam, seninle tamamen aynı fikirde olduğumu söylemek istiyorum; medyanın savaşa onay vermesi, aslında halkın savaşı desteklemesini daha açık hale getirmek için bir anlatı oluşturuyor.

Ve WikiLeaks’in kurucusu Julian Assange’ın söylediği, tüm savaşların medya yalanlarıyla başladığını düşünüyorum. Ve Ocak 2022’de, Ukrayna’daki tırmanan krizle ilgili korkunç haberciliği nedeniyle CBC’ye resmi bir şikayette bulundum. CBC’nin olan bitenle ilgili tüm hikayeyi anlatmayarak savaş davulları çaldığını söyledim.

Ve sonra sadece şunu da belirtmek istiyorum ki, Aralık 2021, Ocak 2022, Şubat 2022’de, Rusya işgal etmeden önce, Kanada barış hareketi gerçekten çok yoğun bir şekilde seferber oldu, hükümetimizden gerilimi azaltmasını, diplomasi kullanmasını, NATO genişlemesini zorlamamasını, Ukrayna için tarafsızlığı kabul etmesini istedi. Ve hükümet bunu yapsaydı, biliyorsunuz, savaş olmazdı. Ve birçok insanın hayatı mahvolmazdı.

Ukrayna ülkesi tamamen mahvoldu. Ve bu gerçekten Batı’dan, NATO’dan ve medyanın olup bitenler hakkında gerçeği söylememesinden kaynaklanıyor. Yani medyanın savaşları başlatmada, uzatmada kesinlikle bir rolü var.

Ve CBC’nin gerçekten hesap vermesi gerekiyor.

GR: En son konuştuğumuzda nükleer savaş tehdidinden bahsetmiştiniz. Aslında 2024 Ekim’inde bir dilekçe başlattınız. Bir dizi imza topladınız, 6 Ocak’ta sunacaktınız, o gün Parlamento’nun tatil edildiği gündü.

Bana öyle geliyor ki, çok az tartışma olmuş çünkü Atom Bilimcileri Bülteni artık Kıyamet Saati için gece yarısına 89 saniye kaldığını tahmin ediyor. Her zamankinden daha yakınız. Ve yine de, sizin ve Barış İçin Kadınların Sesi’nin yükselttiği türden bir alarm duymuyorum.

MAKALENİN TAMAMI; https://www.globalresearch.ca/island-of-truth-in-a-sea-of-propaganda-israel-gaza-war-in-ukraine/5880020