Eğitimde ‘abiler ve ablalar’ dönemi

Eğitimde ‘abiler ve ablalar’ dönemi

CUMHURİYET – Zafer GENÇAYDIN – 10.02.2024

“Himmete muhtaç dede, nerde kaldı gayrıya himmet ede!”

İyilerin, cennette hurilerle ödüllendirileceğine; kötülerinse cehennem ateşiyle cezalandırılacağına inananlara körpe beyinleri teslim etmek bilinçsizlik değil; dinci iktidara “dindar ve kindar” yandaş şeriat ordusu yetiştirerek laik Cumhuriyeti ortadan kaldırma amacına yöneliktir. Oysa çağdaş bir toplumda eğitimin amacı, baş döndürücü bir hızla değişen dünyanın hızına ayak uydurabilecek ve gereksinimlerini karşılayabilecek donanıma sahip insan tipini yetiştirmektir. Bu da ancak çağı algılayıp hiçbir etki altında kalmadan özgürce karar verebilen yaratıcı zekâya sahip, bilinçli kuşaklar yetiştirmekle olasıdır.

Her şeyi merak edip öğrenme çağındaki çocukların, tüm sorularına yanıt verebilmek üst düzeyde bilgi birikimi kadar, yeterli pedagojik deneyim ve ustalık ister. Yoksa baştan savma yanıtlar vermek, çocuktaki öğrenme merakını öldürerek zihinsel gelişimine ket vurduğu gibi, soru sormaktan korkan, düşünmeyen, her söylenene inanan, yaşamı boyunca kendisi olamadan, büyüklerinin kopyası bir varlık olarak kalmasına neden olur.

TOPLUMUN GELECEĞİ
Oysa çocuk, yetişkinin küçültülmüşü değil, kendine özgü şiir dolu imgelem dünyasında doludizgin at koşturan başka bir varlıktır. Çocuğun özgürce yaşadığı masalsı dünyasını yıkarak yaratıcı düşünme yeteneğini körelten her kim olursa olsun -annesi, babası da olsa- en büyük düşmanıdır.

Baş döndürücü bir hızla değişen dünyamızda, çocuklarımızın eğitimi, eğitbilimsel (pedagojik) birikim ve deneyimden yoksun cahillere bırakılmayacak denli yaşamsal önem taşıdığı için devletin denetimindeki çağdaş okullar var. Ama öncelikle toplumun geleceği olan çocuklarımızı, eğitimle ilgili karar organlarında söz sahibi olan çağdışı anlayıştan kurtararak akla, bilime inanan

laik ellere teslim etmek gerek. Dünyaca ünlü bilim insanı, düşünür Bertnand Russell’ın “Bilimden Beklediğimiz” adlı kitabının “Bilimsel Bir Toplumda Eğitim” bölümünde açıkça belirttiği gibi:

“Çocuğa, konuşmaya başladığı andan itibaren, bilimsel zihniyet aşılanacak, çocuk, ilk hassas yaşlarında cahillerle ve bilime yabancı kimselere temastan dikkatle korunacaktır. Çocuk küçüklükten yirmi bir yaşına kadar bilimsel bilgilerle bol bol donatılacak, özellikle on iki yaşından sonra en çok yetenek gösterdiği bilimlerde uzmanlık yapacaktır.”

Asla unutulmamalıdır ki eğitimini bilim üzerine oturtmayıp, akıl ve mantık düşmanı boş inançlara dayandıran toplumların sonu, dönüşü olmayan bir çöküştür.