ŞİİR MOLASI * BÜYÜKLERE MASALLAR ( VARSILLIK )

Ey varsıllar!
Kaldırın insanların üstünden şu ölüm korkusunu.

Kimsenin olmayan şu dünya sizin midir?
Sizin sevinçleriniz akıl ağrısıdır.

Ölünce bile kurtulamazsınız bu ağrılardan.
Güneş tepemin üstünde
Tehlikeli yollarda yürüyorum
Kara kuşlar dolaşıyor başımın üstünde.

Gerçek nedir?
Bir bilgenin düşünceleri mi?
Bir yoksulun hayalleri mi?
Yoksa bir çobanın yıldızları mı?

Bir gün:
Asamı alıp, varacağım o bilmediğim yerlere
Bazı geceler karşıma geçip oturuyorsun
İnsanın aklından ötesin
Yürüdüğüm her adımda içimdesin.
Sen nasıl bir ruhsun
Hep seni taşıyorum.

O büyük ırmağın yanına geldiğimde beklerim
Önce ruhum geçer.
Sonra ben.

Aklım hep doğruyu gördü
Yaşamayı ruhumla,
Yürümeyi gölgemle öğrendim.

Varsıllık soğuk yalanlar kuyusudur.
Bütün töreleri yalana bağlarlar
Yoksullar ise çeneleri düşüklerdir.
Bilirler ki:
Hamal olarak belleri bükülecektir.
Çocukları ise; belki belki Hamal Başı olurlar.

Gökyüzü
Orman
Tuzlu deniz
Ayağını uzat,
Sırtını daya
Ruh oyuncudur,
Gölge ise seyirci.
Ansızın ortaya çıkanlar hayalettir.

Bak!
Susuyorlar
Güçleri sönen yıldızlar gibi.

Dağlar,
Tepeler,
Yağmurlar
Kar altında hayvanlar

Şehirlerin kirli havası,
Dedikodu,
Haset, fesat, kıskançlık
Yalan ve iftira…

Hele de çapulcuların istenmemesi
Nasıl olur da:
Esrar eroin satıcıları,
Kadın pazarcıları,
Kaldırımlarda satılan oğlan çocukları istenir de;
Çapulcu dedikleri istenmez.

Siz kirli bedenlerinizi hep bataklık sularında yıkarsınız.
Günahlarınız ise; günah günah üstüne…

Akrepler emer kanınızı,
Yılanlar, çıyanlar, kırkayaklar kudururlar; sizi görünce…

Ve dünya!
Ah dünya!
Yaşlı dünya!
Nedir başına gelenler?

Nasıl oluyor da bunların etrafında dönüyorsun.
Bunların çevresinde o kadar çok döndün ki;
İstedikleri her şeyi verdin
Çok yoruldun.
Neredeyse duracaksın.
Ve bütün haşeratlar uzaya fırlayacak.

Yapma etme:
Bunlar uzayı da kirletirler!

içimizden biri
asla umutsuzluğu değil.

KAVGAYA DEVAM AŞKINA

Davut Arslantürk / Tekir Yaylası / 9/2020