Harp Poemi

Onlar
Bağ bozumuna gider gibi
Ellerinde sıcaklığı karılarının
Dudaklarında vatan türküleri
Ve dağınık saçlarında rüzgar
Çekip gittiler
Katar katar.
* * *
Yeni dostlar tanıdılar karavagonda
Tarlalara bakıp
Dert yandılar memleket hasretinden
Ve bir tünelin kara ağzında
Görünmez oldular.
* * *
Çiçek açmış nar ağacı gibi
Al al oldu göğüsleri
Saçlarının en güzeli
Tel örgülerde kaldı.
* * *
Vesikaya bağlı değildi
Taş yemek
Toprak yemek
Mermi yemek
Yediler deşilen gövdelerinden
Bağırsakları sarkıncayadek.
* * *
Ceplerinden çıkardıkları resimlere
Bakıp bakıp da
Kanlı saçları arasından
Dediler “Neylersin karıcığım,
Ölüm de varmış kaderde”
Pençe pençe
Kanları yerde
Kardeş kardeş uyudular
Kolları, bacakları
Başka siperde.
***
Anlatıyordu bu adam
Harbe dair
Yüzüne yamanmış barut yanığı
Sağ kolu bir cephede
Ve bir cephede ayağı.
Onlar
Dağınık saçlarında rüzgar
Çekip gittiler katar katar.
***
Biz böyle yaşadık adaşım
Senden ne haber

Zafer Hüsnü Taran

Şiiri paylaşan Aydoğan Kekevi dostuma teşekkür ederim