HAYATIN İÇİNDEN Kahve molası * İskeletler dansediyor

İ N S A N – VI-

İSKELETLER DANS EDİYOR

Umut
Uykunun göz bebeklerinde
Alçalan bir yol
Kaval sesleriyle kıskıvrak

Hangi gün
Hesaplaşma günüdür
Hain bıçaklar altında

Ey karanlık
Şeytanın koynuna hapsolmuş
Alaca bir dünya

Kim kendi tutsaklığına yenilmezmiş
Cehennemi yaratıp da
Günahkâr bir öfke

Madalyonun gücüdür bu
Taşır insanı üstünde
Taşıtır kendini

Çürümek gibi bir şey
Kendi işkence direklerinde
Zafer çığlıkları nedir

Soğumuş bedenler
Yön veriyor düzene
Düzen hiç değişmemiştir

Ansızın istemler
Rüzgârlar gibi soğuk
Emer ışıkları karanlıkta

Issız bir boşluk
Can verir acımak yolunda
Her şey gömülür içine insanın

Mezarlardır düşlerin yol haritası
Kurulur hayaller hayal üstüne
Kaf dağının ardındadır bir Anka

Kutsal sözcüklerdir
Yakışmaz sofuların ağzına
Ölen bilgeliktir

Bir gül bahçesi midir
Zoraki gülücükler
Oynuyor gölgelerle bir el

Ağlar mı melekler
Tutmayıp gözyaşını
Girip de koynuna yağmurların

Ayaklardır
Yürür yalnız
Sabahın ışıklarına

Rüzgârda mevsim kokuları
Rüzgârda aşk
Çiçeklerin gözlerinde bakire bir çığlık

Sabahın pusunda
Yalnız bir türkü
Namluların ucunda aşk oyunları

Sevdasız bir yorgunluk
Meczup aldanmalarda
Verip de gözlerini karadullara

Sanki cennet süsüdür
Cehennem dikenlerinde
Ağlar da kuru bir gözyaşı

Anlamsız bir kül rengi
Sarınca benliği
Şafak doğmayandır

Kaç deniz kaç denizle karıştı
Gülümsedi baktı bakıştı
Ya iplerde sallanan çiçekler nedir

Yağmur mu yıkadı tertemiz ruhları
Karanfiller mi yağdı
Avuç avuç atıldı toprak

Kılıca kan vermek gibi
Kılıçlar içtiğinde kan
Utanç duyulur barışlardan

Bir krallardır
Sofralardır
Gecelerdir uykusuz

Alır başını avuçlarına
Utanç sofralarında
Diz çöker kalkmaz

Havadır
Sudur
Ekmektir yorulan

Dalgalar vurur dalgalara kırbaç kırbaç
Silinmez çığlıkları bebelerin
Ah bir duysa görse bilse anlasa

Çizilir yol
Seyirdir rotası belli
Yelkenlerin bağrındaki rüzgârlar

Ölüm dans eder belki
İskeletler dans eder
Akrepler yılanlar çıyanlar dans eder

Hadi gel
Uzat elini
Bak bu el benim

Bak bu ekmek bu tuz bu da su
Hadi gel bölüş
Kavgam da kavga ol

Onurdur erdemin yolunu açan
Tanrı ölse de
Bilgelik ölmez

Ah insan
İnsan
İnsan

Davut Arslantürk

içimizden biri
asla umutsuzluğu değil
KAVGAYA DEVAM AŞKINA

This entry was posted in DAVUT ARSLANTÜRK, EDEBİYAT - ANI - ÖYKÜ - ŞİİR, HAYATIN İÇİNDEN. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *