Bekir Coşkun
bcoskun@sozcu.com.tr
17 Haziran 2015
Sözcü
O an çok güldüm…
Çoktandır öyle gülmemiştim…
Çoktandır öyle gülmemiştim…
Çıktı televizyona…
O an anladım güleceğimi…
Çünkü çok gülünecek bir şey söyleyeceği belli…
*
Bekledim…
Dedi, diyecek…
Derken “Siyasi ahlakım gereği” der demez…….
*
Hükümet kurulsun diye “Siyasi ahlakı gereği”
herkesle görüşecekmiş Cumhurbaşkanı…
*
Siyasi ahlak?…
Bir defa oturup konuşacak ahlaka uygun yer bulamıyorsunuz birader…
Ülkenin en temiz olması gereken siyasi mekanı “Kaçak” çünkü…
Cumhurbaşkanı kimi çağırsa, namuslu ilkeli insanlar
“Oraya gelmem” diyor…
*
Hadi dışarıda oturup konuşacak buluşma yeri buldun…
Bu sefer tarafsızlığı üzerine içtiği “Namus şeref yeminini”
ayaklar altına almış cumhurbaşkanı karşında…
Yüzüne bakacaksın…
Ben olsam yine gülerim….
*
Pekiii…
Normalde koalisyon görüşmelerinde şunların ne işi var:
– Bilal…
– Kutu…
– Reza…
– Elbise torbasındaki dolarlar…
– Yüce divan…
– Dört bakan…
– Torba yasalarla aklananlar…
– Kara para dosyaları…
– Örtülü ödenek…
– Kaynağı belirsiz zenginlikler…
*
Hangi siyasi ahlak?..
*
Aslında şu an Türkiye’nin başına gelen;
ahlakın siyasetin önünü tıkamasıdır…
Koalisyon kuracaksın, ama normal insanlarla ortak asgari ahlaki değerlerin uymuyor…
Nereye elini atsan kir…
Nereye yönelsen pas…
*
Bir de “Siyasi ahlakım gereği” deyince tabii…
Gül gül gülmekten…
