GELİVERDİN HABERSİZ
Ey Azrail!
Bilirim, bu sözlerim çok yersiz.
Neden böyle ansizin,
geliverdin habersiz?
Ne olurdu üç bes yil önce haber verseydin.
Hiç degilse rüyama bir kerecik girseydin…
Ask, mesk, derken,
dünyadan bir türlü kopamadim.
Senden özür dilerim,
hazirlik yapamadim.
Görüyorsun yanimda,
ne valiz var, ne bavul.
Uykum öyle agir ki;
ne zil duydum, ne davul.
Yasim yetmis olsa da, gel gör ki;
fıkır fıkırım
Bu cümbüslü âlemi,
ben nasil birakirim?
Hani bir söz vardir ya:
“Yas yetmis, isi bitmis.”
Inan ki, bu bir yalan,
bunu diyen halt etmis!
Ey Azrail! Dur biraz,
Sana yalvariyorum.
Yasal haklarim için
avukat ariyorum.
Hayallerim, düslerim,
yarim kalan islerim
Estetik yapilacak,
daha burnum, dislerim
Elli yasimda ancak, voleyi vurabildim
Hortumlar sayesinde holdingi kurabildim
Gerçi ucuza verdim şerefin kilosunu
Ama böyle kazandim, şu uçak filosunu…
Ey Azrail!
Ne olur, bozulmasin pazarim
Sana söyle yüklüce, bir çek bile yazarim
Şu masmavi havuzlu, sarayima baksana
O daracik mezarda,
yazik olmaz mi bana?
Bazen çoluk çocuga,
içimden kiziyorum
Ölmemi bekliyorlar,
inan ki; seziyorum!
Arkamdan göstermelik,
iki damla gözyasi
Bir de söyle büyükçe,
yaldizli mezar tasi.
Tahmin ediyorum ki mevlid de okuturlar
Ortaligi birazcik gülsuyu kokuturlar
Araya reklam konur;
bir ilahi aryasi
Mevlid bitince baslar,
dedi-kodu furyasi…
Etlerim, kemiklerim didik-didik edilir
Ben az gelirsem eger,
köklerime gidilir…
Ey Azrail! Inan ki hazirligim yok daha
Hele su din konusu,
çok karisik bir saha
Bazi büyük abiler köseleri tuttular
‘İrtica’ diye diye,
beni de korkuttular
İlâhiyat adina ekranda iki kaçik
Kimlerin kuklalari olduklari apaçik
Alim zalim karisti, renkleri seçilmiyor
Velisiz kaldi sokak deliden geçilmiyor
Bu cinnet kervanina kocabaslar dahiller
Tuz bozulmus,
ne yapsin bizim gibi cahiller?
Henüz daha gündemde,
ne oruç var, ne zekât.
Ne Kur’an’la tanistim,
ne de kildim bir rekat.
Gönül desen henüz genç,
daha haccim duruyor
Aklim nefsin elinde,
yollarda savruluyor.
Edemedim bir türlü şu nefsimi terbiye
Ortalikta ne görse ,
tutturuyor ‘ver’ diye.
Ey Azrail! Bilirim,
gelince beklemezsin
Tükenen vadelere saniye eklemezsin
Bu satirlar bos geçen bir ömrün hikayesi
İbret alanlar için son pismanligin sesi
Bilmem ki bir duvarda,
bu mütevazi çaba,
bir küçücük pencere, açacak mi acaba?…
YAZARI BİLİNMİYOR
