İstanbul için ABD raporu!
Arslan BULUT / Aralık 2019
arslanbulut@yenicaggazetesi.com.tr
Kanal İstanbul Projesi hakkındaki yazılarım üzerine okurlardan, “konunun derin bağlantılarını da yazın” diye talep geldi. Aslında “İstanbul senaryoları”nı, yıllar önce Küresel Haçlı Seferi adlı kitabımda Aytunç Altındal’ın verdiği bilgileri de ekleyerek incelemiştim.
Altındal’a göre “Büyük Ortadoğu Projesi ile İstanbul tarafsız bir komisyon tarafından yönetilecek. Kurulması tasarlanan Birleşik Ortadoğu Devleti’nin böylece başkenti olacak. Türklüğün izleri silinecek. Bölge uluslararası serbest bölge haline getirilecek. Nüfus çoğunluğu Türklerden gayrimüslimlere geçecek. Sur içi Vatikan tarzı bir yapıya kavuşacak.”tı…
Bu tespiti doğrulayan bir açıklama da Barzani ve adamlarından gelmiş, “İstanbul’u ortak başkentimiz olarak görmek istiyoruz” denilmişti. Talabani de 1996 yılında, “Hayalim, İstanbul’un başkent olduğu Orta Doğu Birleşik Devletleri” demişti.
Altındal ise şöyle diyordu:*”1948’de Max Weston Thornburg, ‘Türkiye nasıl yükselir?’ adlı bir rapor hazırlıyor, 1949’da da yayınlanıyor. Bu raporda ‘1950 yılında seçimler yapılacak ve Demokrat Parti iş başına geçecek’ deniliyor. Raporda, yapılacak işler arasında birinci olarak, İstanbul’da istimlak var. İstimlak sonunda İstanbul’un üç vilayete bölünmesi, Kadıköy-Üsküdar’ın bir vilayet, Eminönü, Fener, Balat, Edirnekapı’ya kadar, Sultanahmet ve Ayasofya’nın da içinde olduğu merkez bölgenin bir vilayet ve geride kalan bölgelerin bir vilayet olması planlanıyordu.
*Ortadaki merkez bölge ise üç dinin merkezi olacaktı. Fener Patrikhanesi’nin Vatikan modeli ile genişletilmesi, aynı şekilde Yahudiler için büyük bir sinagog inşa edilmesi ve Sultanahmet Camii’nin de Müslümanların merkezi yapılması öngörülüyordu. Ayrıca Kariye Camii de ‘Makarrı Hilafet’ olarak tespit ediliyordu. Bütün istimlak faaliyetleri bu merkezlere göre planlanıyordu. İşte bu üç din merkezinin çevresinde bulunan yerlerin açılması için… Demek ki, 1949’da İstanbul’un Bizanslaştırılmasını gündeme getiren ABD’dir. Ancak bir de 1919’da bir Marmara devleti projesi de vardı.
*İşte Menderes’in milletvekillerine hitaben “Siz isterseniz hilafeti bile getirebilirsiniz?” demesinin ardında yatan cüret, bu Amerikan planından kaynaklanmıştır. Menderes, bu istimlaklerin neredeyse tamamını yaptı. Gerçi, proje yarım kaldığı için iyi de oldu. Eminönü’ndeki pislik de istimlak edilerek ortadan kaldırıldı.
*1963-1964 yıllarında Haşim İşcan, belediye başkanı iken bu proje yeniden gündeme getirildi. Haşim Bey öldü, ondan sonra ilginçtir 84 gün süre ile İstanbul Belediye Başkanlığı’na Fenerbahçe kulübünün başkanı Faruk Ilgaz vekâlet etti. Ondan sonra da Fahri Atabey belediye başkanı seçildi. 84 günlük vekâlet döneminde bu proje, o kadar taraftar bulmuştu ki, Faruk Ilgaz İstanbul belediye başkanlığına seçilebilseydi, bu projenin taraftarları, İstanbul’un üçe bölünmesi ve üç ayrı vilayet haline getirilmesini çok zorlayacaklardı.
*Demirel ise bu projeye başlangıçta çok sıcak bakıyordu ama sebebini bilmediğim bir şekilde birdenbire çark etti.
Bugün en büyük problem, İstanbul’un Büyük Orta Doğu projesi için merkez üs olarak görülmesidir. Neden merkez görülüyor, işte geçmişte var olan projeler gereği ve Ankara’nın Türkiye’nin başkenti olarak kabul görmesine itirazlar veya “Ankara, Türkiye’nin başkenti olabilir ama Büyük Orta Doğu projesinin başkenti İstanbul’dur” şeklindeki görüştür.
Siyaseten İstanbul’un statüsü uluslarüstü olacak! Bunu nasıl sağlayacaklar? En yakın zamanda Montrö Antlaşması’nı da gündeme getirecekler ve Boğazlar’ın kontrolü uluslararası bir komisyona devredilecek. Bunun için en çok çalışan da Rahmi Koç’tur!” (Bu röportaj, 2004 yılında yapılmıştır!)Kanal İstanbul projesi ile birlikte Merkez Bankası’nın İstanbul’a taşınması da tamamlanacak! Bütün işler Thornburg raporuna göre yapılıyor!
https://www.yenicaggazetesi.com.tr/istanbul-icin-abd-raporu-54324yy.htm
“THORNBURG VE DORR RAPORU”
Çok partili hayata geçişle birlikte Türk siyasi hayatında yeni bir söylem türemişti. Bu söylemlerin önemlileri Türkiye’nin “Küçük Amerika” yapılacağı, her mahallede bir “milyoner” yaratılacağı şeklindeydi.
Hatta Cumhurbaşkanı Celal Bayar, 20 Ekim 1957 tarihinde Taksim’de; “Otuz yıl sonra Türkiye, küçük bir Amerika olacaktır.” diyordu.
Bu sürecin sonucunu, 27 Mayıs’ta Milli birlik Komitesi üyesi kurmay subay Orhan Erkanlı; “Amerika cömert olduğu nispette hesaplı ve geleceğe ait planlı bir çalışma içinde olduğundan; malzeme, silah ve bilgiyle beraber, kendi askeri usûllerini de Türkiye’ye getirdi. Bütün ikmal kaynaklarımızı elinde topladı. Tek satıcı, tek verici durumuna geldi.” Şeklinde açıklayarak Türkiye’nin ABD’ye bağımlılığını çok çarpıcı bir biçimde vurgulamaktaydı.
Başlangıcı İkinci Dünya savaşının sonuna rastlayan bu sürecin başında ABD’nin Türkiye’ye yönelik görüşünü içeren, diğer taraftan da savaş sonrası Dünya düzeninde ABD’nin konumunu ve işlevini ve hatta etkinliğini belirleyen 1946 tarihli Thornburg Raporu’na göre;
— Türkiye’nin ağır sanayi kurması gerekli değildir.
— Karabük Demir Çelik Fabrikası tasfiye edilmelidir.
— Türkiye; uçak, makine, motor projelerini iptal etmeli, bu tür yatırımlara yönelmemelidir. Sanayi bırakılmalı, tarımla kalkınmaya yönelinmelidir.
— Demiryolları yerine karayolları yapılmalıdır.
— Tüm bunlar için gerekli sermaye ABD tarafından verilecektir.
Thornburg Raporu Türkiye’nin sanayileşme sürecine rezerv koyan ilk rapor değildir.
Atatürk döneminde de bu rapora benzer 1800 sayfalık “Dorr Raporu” hazırlanmıştır.
Atatürk tarafından altındaki gerçek niyetler bilindiğinden çöpe atılan bu rapor. Atatürk’ün ölümünden ve Dünya Savaşının ardından Mr. Dorr’un Türkiye’ye gelmesiyle yeniden gündeme oturur. Dönemin hükümet yetkilileri, Atatürk’ün çöpe attığı raporu, Atatürk’e inat “kutsal kitap” olarak tanımlarlar.
Artık sahne Dünya Bankasınındır.
Perde açılır “Barker Raporu” sahne alır.
Sanayiye değil tarıma yönelinmiştir.
Artık her şey ABD’nin istediği gibi Dorr, Thornburg, Barker raporlarının yönlendirmesi şeklinde gelişir…
Savaş yıllarında hazırlanan demir çelik, makine, elektrolitik bakır gibi projeleri içeren kalkınma planı terk edilerek yeni plan hazırlanır.
Yeni planda;
Savaşın mağlupları Almanya ve Japonya’ya silah zoruyla dikte ettirilen “Devlet girişimlerinin özel kesime devredileceği ve her alanın yabancı sermayeye açılacağı” şartları savaşın tarafı olmayan Türkiye tarafından gönüllü olarak benimsenmiş ve bu politika değişikliği ile Marshall yardımına hak kazanılmıştır…
Dün ‘sanayiyi bırakın tarımla kalkının’ diyen Dorr’lar, Thornburg’lar, Barker’ler ve onların patronları, bugün tarımı da bu ülkeye çok görecekler; tütünümüze, pancarımıza, tahılımıza ve hayvansal ürünlerimize… göz dikmişlerdir!
Bağımsızlık, Atatürk’ü anlamak ve fikirlerini top yekün bir seferberlikle uygulamaya geçirmekle olacaktır. Eğer bu “Kapıkulu Ekonomisi” sürerse, tüm Milletimizin başına “Çuval” geçirtilecektir!
YILMAZ KARAHAN https://yenidenergenekon.com/25-raporlara-teslim-olduk-thornburg-raporu/
THORNBURG RAPORU
