TAŞLAMA * BEYEFENDİ

BEYEFENDİ

Oda içinde oda
Zât-ı şahaneye birde özel kalem
Gelince paltosu alınır
Giderken giydirilir.
Yanına çok özel randevuyla girilir.
Masasında her çeşidinden telefon
Arayanlara beyefendi toplantıda
Beyefendi yurtdışında denir!
Özel şoförü, ahçısı, hizmetçisi
Yirmi dört saat nöbetçisi!
Hanımefendi ise; bir giydiğini bir daha giymez
Öyle gelişi güzel yerlere gitmez
Yukarıya köle olur, paralanır yağ çeker
Alt katını köle bilir zulmeder!
Pedikürsüz, manikürsüz sokağa çıkmaz.
Evlâtlara özel hoca yetmez
Yurt dışından imkânlar hiç bitmez.
Et temenna çak selam,
Beyefendiye hoş kelam!
Parasız olmaz meram;
İhaleden yüzdelik
Hortumlardan gündelik
Bu zincirin halkası paslanmaz kopmaz
Helal nimet ise; hiç semtine uğramaz
Beyefendi zaten hiç kimseden de korkmaz !.
Sofralarda kaz budu
Ne verirsen az buldu
Durmadı yaladı yuttu
Nihayet küpü doldu..
Dediler;

“ Haydi Abbas vakit tamam
Bırak işi… Gelsin sırada ki “..

Gitti tahtı, kaldı mı tek başına yapayalnız beyefendi…
O da şaştı kaybolan bu şak şakaya(!)
Eski odasını şimdi o, hasretle özlüyor
Sekreteri, şoförü, hizmetçisi, acaba onsuz neyliyor?!
Yerinde şimdi başka bir efendi, malum işe devam ediyor!
Çalıştığı insanlarca unutuldu çok çabuk
Doğrular düşmanıydı beyefendinin,
Yağcıları, dost bildikleri yeni düşman oldular;
Korku dinmiş dil çözülmüş
Kus birikmiş nefretini!..
Aman beyefendi, yaman beyefendi
Nerede o eski debdeben
Nerede ihtişamın?
Güneşin battı, oldu akşamın
Nerede o vefalı bildiğin riyakâr dostların
Hani eşin-evlâdın, ağaların, paşaların.
Hani canlarım dediğin yoldaşların…
Yediklerin han oldu, hamam oldu
Taş üstüne taş oldu;
Sofra, sofra yediklerin göbek oldu .ok oldu!

Sen bunlardan fazlasına müstahaksın, ama
Yazık ettin; Âline, ailene, evladına,
Seni karşılıksız seven hakiki dostlarına,
Dünyaya tertemiz gelen bedenine,
Pislikle geçen ömrüne…
Yuh olsun…Yuh olsun!..

Zenginsin şimdi gerçi, köşe döndün doymadın
Namusunu şerefini, aramadın sormadın.
Değer miydi hiç bunlara,
Geçmiş ola, başın sağ olsun (..!)
Birde kötü örnek oldun, girdin kanına;

ATATÜRK’ÜN bizlere emaneti
Tertemiz TÜRK çocuğunun!..

Atilla ALTINOK
altinokati@hotmail.com

This entry was posted in EDEBİYAT - ANI - ÖYKÜ - ŞİİR, GEDİĞE TAŞ KOYMAK, YOLSUZLUKLAR, YOZLAŞMA - AHLAKSIZLIK. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *