ANILAR VE YAŞAM
Hüzzamdır anılar
Gün gelir
Türkü olur
Dökülür dudaklardan
Gün gelir
Bir nihavent bestenin
O kıvrak coşkusuyla
Savrulur yürek yaşananlara.
Gönül dediğin,
Nohut oda, bakla sofa,
Kaç sevda masalı gizlenir
Bilinmez kuytularında..
Her adımda
Kuruyan yapraklarımızı
Döktük yıllara
Kimi savrulup kaybolurken
Fırtınalarda
Kimi döşendi özenle
Adımlarımız altına
Mutluyduk bazen
Herkesten fazla
Bazen de yerle yeksan
Ezildik kendi adımlarımızla
Acımasızdı zaman
Kağıttan gemilerimizi
Gömerken mavilere
Umutlar nedense
Güneş’e asılı kaldı.
Ürkek korkularımızı da
Kaybettik karanlık gecelerde
Dağarcığımızda
Yalnızca anılar kaldı.
Yaşlandıkça
Çözdük palamarlarını yaşamın
Geçmişin derinlerine
Gömerken anıları;
Bir de baktık
Sığınacak tek liman
Bir büyük yalnızlık kaldı.
02/08/2006
…Ayvalık…
H. Hikmet Esen
