EMPERYALİZME AĞIT * Ben Basra’dan Ömer Belki haberin yoktur diye yazıyorum Franks;……………..

Bir dosttan gelen aşağıdaki şiiri paylaşalı 13 yıl olmuş; Irak’ın işgal günleri..
İnternette gözüme ilişince bir daha paylaşmak için kopyaladım.

Yazının başlığı “Ben Basra’dan Ömer”; ama isterseniz “Ben Şam’dan Ömer”; isterseniz “Ben Trablus’tan Ömer” “Ben Küdüs’ten Ömer”diye değiştirebilirsiniz özünden bir şey kaybetmeyecektir; sonuç hep “Empeyalizm”dir; “Ortadoğu”dur; “Petrol” “BOP“tur ve de “Ömer”dir “Ömer”lerdir!

Aydoğan KEKEVİ 9.12.17

Ben Basra’dan Ömer

Belki haberin yoktur diye yazıyorum Franks;

Önce demokrasi yağdı göklerden
Sonra özgürlük geçti üstümüzden
Palet palet…

Ve insan hakları namlularından
Yüzü maskeli adamların
Saniyede bilmem kaç bin adet.

Demokrasi bizim eve de isabet etti
Bir gün sonra anladım ayaklarımın koptuğunu
Babamın vücudunda
Tam on sekiz adet
Insan hakları saymışlar.

Annem zaten yoktu
Ben doğarken
İlaç yokluğundan ölmüş.
Ambargo falan dediler ya
Anlamadım, çocuk aklı işte
Sen daha iyi bilirsin…

Sizde de barış böyle midir Franks?
İnsan hakları çocukları yetim
ve ayaksiz bırakır mı orada da?
Ya demokrasi?
Güpegündüz pazara düşer mi?

Ve zenginlik…
Insanları korkudan uykusuz bırakır mı?
Ve kuşlar gökyüzünü terkeder mi orada da?
Babamla söyledigim son dua dilimde,
Ayaklarim hastanede,
Ve giymeye kıyamadıgım ayakkabılar
Elimde kaldı…

Çocuğun var mı Franks?
Al… çocuguna götür onları
Bir ise yarasın.
Kimbilir baktıkça,
Belki beni hatırlarsın

“Bu nasıl demokrasi Franks.?
Düştügü yeri yaktı
Merhamet, hür dünyaya
Bu kadar mı Irak’tı?”

Belki haberin yoktur diye yazıyorum Franks;

Önce demokrasi yağdı göklerden
Sonra özgürlük geçti üstümüzden
Palet palet…

Ve insan hakları namlularından
Yüzü maskeli adamların
Saniyede bilmem kaç bin adet.

Demokrasi bizim eve de isabet etti
Bir gün sonra anladım ayaklarımın koptuğunu
Babamın vücudunda
Tam on sekiz adet
Insan hakları saymışlar.

Annem zaten yoktu
Ben doğarken
İlaç yokluğundan ölmüş.
Ambargo falan dediler ya
Anlamadım, çocuk aklı işte
Sen daha iyi bilirsin…

Sizde de barış böyle midir Franks?
İnsan hakları çocukları yetim
ve ayaksiz bırakır mı orada da?
Ya demokrasi?
Güpegündüz pazara düşer mi?

Ve zenginlik…
Insanları korkudan uykusuz bırakır mı?
Ve kuşlar gökyüzünü terkeder mi orada da?
Babamla söyledigim son dua dilimde,
Ayaklarim hastanede,
Ve giymeye kıyamadıgım ayakkabılar
Elimde kaldı…

Çocuğun var mı Franks?
Al… çocuguna götür onları
Bir ise yarasın.
Kimbilir baktıkça,
Belki beni hatırlarsın

“Bu nasıl demokrasi Franks.?
Düştügü yeri yaktı
Merhamet, hür dünyaya
Bu kadar mı Irak’tı?”

This entry was posted in ABD - AB - EMPERYALIZM, EDEBİYAT - ANI - ÖYKÜ - ŞİİR, FAŞİZM, ORTADOĞU ÜLKELERİ, TERÖR. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *