Yurtsever bilim insanı ,
saygın Muazzez İlmiye Çığ’dan,
Tuzu kuru olup da,
Bana NE diyenlere,
Ülkemizin haline,
Sessiz kalanlara bir mektup ;
HEY VURDUM DUYMAZLAR!.
Sabancılar, Koçlar, Holdingler, Üniversiteler, Sendikalar, lar, ler…
Siz bu memlekette yaşamıyorsunuz galiba. Hiç sesiniz çıkmıyor!
Demokrasi diyorsunuz, ama onun gereklerini yerine getirmiyorsunuz!
-Ülke özelleştirme lafı ile parti parti satıldı ve satılıyor. Ses yok.
-10 yıl önce sonu gelen terör, şehirlere indi, her gün en az birkaç
şehit veriyoruz. İçimiz kan ağlıyor. Kadınlar çocuklar ağlıyor
Uçaklar, roketatarlarla yüz binlerce masrafa karşılık 10-20 terörist
öldürüldüğü ile övünülüyor. Aldıran yok.
– Cephanelikte büyük patlama oluyor. 25 askerimiz ölüyor. Sebebi bir
türlü açıklanamıyor. Soran yok.
– Yepyeni bir eğitim programı başlıyor, küçücük çocuklar okula alnıp
ilk hedefin Arapça ve Kuran öğrenmek olduğu söyleniyor. Vatan, millet,
bilim hepsi bir tarafa atılıyor. Sonunu düşünen yok.
– Bir çok bilim adamlarımız, değerli komutanlarımız, gazetecilerimiz
suçsuz olarak yıllarca hapislerde yatıyor. Vicdan yok.
– Ülkemize sığınmacı olarak Suriye’den, Libya’dan eli silahlı insanlar
getiriliyor ve bunlar ülkemizde eğitiliyor. Gören yok.
– Komşumuz Suriye’ye savaş eşiğindeyiz. Fark eden Yok.
– Büyük bir iç savaşa doğru dolu dizgin gidiyoruz. Korkan yok.
Bakıyorum hiç birinizin umurunda değil. Hepinizin gözünü para bürümüş,
gelmekte olan tehlikenin farkında değilsiniz. 90 yıl önce Cumhuriyet
ile elde ettiklerimizin bir bir elden gittiğini, onlar sayesinde bu
günkü saltanatınızı sürdüğünüzü görmüyorsunuz.
Her gün yalanla dolanla konuşan, önüne gelene en ağır lafları söylemeye çekinmeyen, ona karşılık kendisinin demokrat olduğunu söyleyen bir devlet başkanına demokrasi gereği neden karşı çıkmıyorsunuz? Bu ülkeye gelecek her kötülükte hepinizin payı var, unutmayın! bu gemide hepimiz varız.
Nasıl böyle sessiz kalıyorsunuz? Yazık olacak bu güzel ülkeye ve bu
dinle uyutulan, her türlü sömürüye katlanan güzel halkımıza!
98 yaşındayım ve ömrümün şu son günlerini, yapılan o eşsiz
devrimimizin bir takım dinden, paradan yarar sağlayanlar, gavur
dediklerinin ekmeği ile beslenenler tarafından içine edildiğini
görerek, içim yanarak, yüreğim kan ağlayarak geçiriyorum. Bu günleri
de çok çok arayacaksınız, haberiniz olsun!
Muazzez İlmiye Çığ
