K.ATATÜRK İMZASININ ÖYKÜSÜ * K.ATATÜRK imzasıyla ilgili yanlış iddiaları çürüten belgeler

Tarihin Bilinmeyen Yüzü | Cengiz Özakıncı | Levent Yıldız | 21.01.2018

Değerli okur ,

Yakın zamanda değerli araştırmacı Cengiz Özakıncı ATATÜRK’ün imzasının Çerçiyan tarafından çizilmediğini ve aşağıdaki bilginin doğru olmadığını açıkladı. Sayın Özakıncı’ının bu konudaki açıklaması yukarıdaki video’da sunulmuştur. Bu durumda aşağıdaki yazı gerçekliğini kaybetmiş oluyor.

Naci Kaptan

Haber: VERCİHAN ZİFLİOĞLU / Arşivi
10/11/2010
Radikal

Atatürk’ün imzasının öyküsü

Atatürk’ün karizmatik imzasını tasarlayan Hagop Vahram Çerçiyan’ın New York’ta yaşamını sürdüren 90 yaşındaki oğlu Dikran Çerçiyan babasının imzayı tasarladığı o geceyi anlattı

Hagop Vahram Çerçiyan bugünkü adıyla Boğaziçi Üniversitesi olan Robert Kolej’de elli beş yıl boyunca öğretmenlik yaptı, 25 bin öğrenciyi mezun etti. Robert Kolej’de matematik ve coğrafya dersleri veren Hagop Vahram Çerçiyan 1920’li yılların ortalarında ABD’ye giderek Palmer Method Okulu’nda güzel yazı yazma konusunda uzmanlaştı; bu konuda Robert Kolej’de dersler verdi. “Babamın öğrencileri TBMM ’de vekil olmuşlardı.

1934 yılında Soyadı Kanunu’nun kabul edilmesiyle birlikte Mustafa Kemal’e Atatürk soyadı verildi” diyen Dikran Çerçiyan şöyle devam etti: “Babamın öğrencileri Atatürk’e güzel bir imza numunesi armağan etme kararı alır. Karar öğrencileri tarafından Atatürk’ün hususi kalemi vasıtasıyla Boğaziçi’ndeki Bebek semti Komiserliği tarafından babama bildirildi.”

Beş imza 24 saatte hazırlandı
O günlerde henüz küçük bir çocuk olan Çerçiyan, evde yaşananları şöyle anlatıyor: “Saat sabah 8:30 sularıydı. Kapı çalındı annem açtı. Endişeli bir suratla odaya dönüp, ‘Vahram kapıdaki komiser ve bir sivil adam seni görmek istiyor’ dedi. Önce okulda bir hadise olduğunu sandık.” Hagop Vahram Çerçiyan evden ayrıldıktan kısa bir süre sonra geri döndü ve olanları ailesiyle paylaştı.

Çerçiyan o günü net hatırlıyor. “Babam hemen masa başına geçti çünkü imza numunelerini hazırlamak için sadece bir günü vardı sabah saat 8:30’da imzaları teslim etmesi gerekiyordu. Bütün gün babamı seyretmekten yorulmuştum. Bir süre sonra uykuya daldım. Sabah uyanıp yanına gittiğimde masasında beş hazır imza numunesi gördüm, istenildiği üzere sabah saat 08:30’da numuneler bir gün önce kapımıza gelen komisere teslim edildi. Babam Atatürk’ü canı gibi severdi ben de öyle ve yaptığı işten dolayı büyük kıvanç duyuyordu.” Çerçiyan Türkiye ’de uzun yıllar bu konunun üzerine sünger çekildiğini bundan dolayı büyük bir üzüntü yaşadığını söyledi. *1*

O kadar titizdi ki, imzasını bile bir sanatçıya çizdirmişti

Birkaç haftadan buyana devam eden malum belgenin altındaki imza ile ilgili tartışmalar, bana Atatürk’ün Latin harfleriyle olan son imzası hakkındaki söylentileri hatırlattı. İmzanın, Soyadı Kanunu’nun kabulünden sonra Vahram Çerçiyan adında güzel yazı hocalığı yapan bir Ermeni vatandaşımız tarafından dizayn edildiği söylenirdi. Ben, Vahram Çerçiyan’ın kim olduğunu ve Atatürk’ün imzasını onun dizayn ettiğini, Çerçiyan’ın Arnavutköy Kız Koleji’nde 1950’lerde öğrencisi olan hanımlardan öğrenmiştim.

TÜRKİYE’de birkaç haftadır devam eden malum “imza” tartışması var ya…İşte, bu tartışma sırasında Emniyet Genel Müdürlüğü’nün internet sitesinde ideal bir imzanın nasıl olması gerektiği konusunda gayet aydınlatıcı bir yazı yeraldı. Yazıda, doğru şekilde atılmış bir imzada ad ile soyadın bitişik şekilde yazılması gerektiği söyleniyor ama Türkler’in standart imzalar yerine şekiller kullanmayı tercih ettikleri ve bu şekillerin elyazısının karakterini göstermediği anlatılıyordu.

Emniyet Genel Müdürlüğü, daha sonra, imzası düzgün olanlara örnek vermek için Atatürk’ü göstermişti ve Atatürk’ün Soyadı Kanunu’ndan önce “Gazi M. Kemal”, kanunun kabulünden sonra da “K. Atatürk” kelimelerini elyazısıyla yazmasından meydana gelen iki imzası da, kurallara her bakımdan uymaktaydı.Bu açıklamayı okurken rahmetli Sevgi Gönül’ü, yani Vehbi Koç’un 2003 Eylül’ünde vefat eden ortanca kızını hatırladım…1990’lı senelerde bir akşam, Sevgi Hanım’ın Kandilli’deki evinde dostlarla yemekte idik. Sevgi Hanım, Arnavutköy Kız Koleji’nde okumuştu ve misafirleri arasında kolejden sınıf arkadaşı olan bazı hanımlar da vardı.

KOLEJ KIZLARI
Kolejde, özellikle de Amerikan kolejlerinde okumuş olan hanımların biraraya geldiklerinde, aradan kaç sene geçmiş olursa olsun, hemen öğrencilik günlerine dönmelerine, sınıflarda, etüd odalarında yahut yatakhanelerde geçirdikleri zamanı sanki o senelerdeymişcesine tekrar yaşamalarına hep şahit olmuşumdur.O gece de öyle oldu ve Sevgi Hanım ile arkadaşları seneler öncesinin kız koleji öğrencileri hâline döndüler.Sohbetlerinde bir ara “Vahram Bey” diye bir hocanın bahsi geçti.

Hepsi, kırk küsur sene önceki bu hocalarından gayet iyi bahsediyor, elyazılarmm güzelliğini ona borçlu olduklarını söylüyorlardı. Hanımlardan biri de, “Şekerim, bizi bir yana bırak, Atatürk’ün imzasını bile o çizmişti. Unuttunuz mu?” dedi.Ben, Hagop Vahram Çerçiyan’ın ismini ilk defa o gece işittim ve 1934 Kasım’mda Soyadı Kanunu’nun çıkmasından sonra Atatürk’ün Çerçiyan’dan kendisi için birkaç imza dizayn etmesini istediğini ve Çerçiyan’ın hazırladığı imza örneklerinden birini beğenerek bu imzayı kullandığını da öğrencilerinden olan yine o gece, Sevgi Hanım ve sınıf arkadaşları sayesinde öğrendim.

Arnavutköy Kız Koleji’nin “güzel yazı” hocası olan Vahram Çerçiyan, öğrencilerinin kendisinden dinlediklerine göre, Atatürk için beş ayrı imza hazırlamıştı.Sevgi Gönül, o geceden birkaç sene sonra kaleme aldığı bir yazısında hocası Vahram Çerçiyan’dan bahsedecek, Atatürk’ün imzasını Çerçiyan’ın hazırladığı söylentilerinden sonra, kendisine ve arkadaşlarına hem güzel yazmayı, hem de okunaklı imza atmayı onun öğrettiğini anlatacaktı:

2.5 LİRAYA DİPLOMA
“…Vahram Çerçiyan benim de güzel yazı hocamdı. Şimdi hatırlamıyorum ama ya hazırlık sınıfında ya orta 1. sınıfta idim. Yazı dersleri eğitim programının bir parçasıydı. Hatırladığım kadarıyla haftada bir veya iki saat süren derslerdi.Güzel yazı yazmayı müzik notası gibi kâğıtların üzerinde öğrendik. Her harf için ayrı çalıştık, el yazısı bağlantıları bizlere gösterildi. Yazılarımız okunaklıydı. Bu derslerin sonunda harçlığımın yarısı olan 2.5 lirayı ödeyerek birer diploma satın almıştık. Bir de kalem şeklinde rozet verilmişti.

AMERİKAN MODELİ
…Vahram Çerçiyan, tonton bir adamcağızdı. Öğrencilerine nazik davranırdı. Mr. Çerçiyan bizlere önemli birşey daha öğretti, imza atmayı. Daima imzamızın net ve açık olmasını önermişti. Dolayısıyla bütün kolejlilerin, Çerçiyan’dan ders alan bütün kızların imzası, yalın isimlerden ibarettir. İmzaların hepsi okunaklıdır. Bunun bir Amerikan geleneği olduğunuAmerikalılar’dan gelen mektuplardan anlıyorum.”Bu sayfada yayınladığım Vahram Çerçiyan’ın karatahta önündeki fotoğrafında, Atatürk için hazırladığı diğer dört imzadan birini daha görüyorsunuz. Diğer imza örnekleri, şimdi büyük ihtimalle Çankaya Köşkü’nün müze kısmındaki arşivdedir ve araştırıcıların ilgisini beklemektedir.

Atatürk’ün, harf devrimi öncesi çift alfabeli imzası

ESKİ harfleri biliyorsanız, Atatürk’ün Harf Devrimi’nden ve Soyadı Kanunu’ndan önceki, yani “Mustafa Kemal” ismini taşıyıp Osmanlıca alfabeyi kullandığı günlerdeki imzasına dikkatle baktığınız takdirde, son derece başarılı bir grafik kompozisyonla karşılaşırsınız.Mustafa Kemal Paşa’nın imzasındaki bu şık kompozisyon, Arap ve Latin harflerinin usta bir uyarlamasıdır. İmzayı, Osmanlıca olarak, sağdan sola doğru okuduğunuzda “M.Kemal” ibaresini görürsünüz.

Aynı imzaya Latin harflerine göre, yani soldan sağa baktığınızda da, hemen “M.K” rumuzunu farkedersiniz.Paşa, “Kemal” kelimesini eski yazıyla yazarken Latin alfabesine göre “M” okunacak şekilde yapmış, “Mustafa”nm ilk harfi olan “mim”i de “Kemal”in ilk harfi “kef’ ile birleştirmiş ve Latin Alfabesi’ne göre “K” şeklini alacak biçimde çizmiş.

İstiklâl Marşı’nın orkestrasyonu, bir Ermeni müzisyenimizindir
EDGAR Manas’ı sadece bazı profesyonel müzisyenler ve musikinin aşırı derecedeki meraklıları bilirler.

1875 ile 1964 seneleri arasında yaşayan Edgar Manas, italya’da bestecilik okudu, Türkiye’ye dönüşünden sonra okullarda müzik öğretmenliği yaptı ve çoğu bugüne kadar hiç çalınmamış orkestra eserleri besteledi.Bestesi Osman Zeki Üngör’e ait olan İstiklâl Marşımızın orkestrasyonunun, yani orkestra uyarlamasının da Edgar Manas tarafından yapılmış olduğunu pek bilmeyiz.

http://www.radikal.com.tr/yasam/ataturkun_imzasinin_oykusu-1028360