Bekir Coşkun
bcoskun@sozcu.com.tr
3 Temmuz 2015
Sözcü
Dikenli telde bebekler…
O sınırdaki dikenli telin üzerinden, ayağından tutulup bu tarafa fırlatılan küçük bebekler şanssızdır…
Çünkü aptal babaları vardır…
Aptal amcaları…
Aptal dayıları…
Aptal büyüklere sahiptir bu topraklarda doğan bebekler…
Asırlardır sahtekar din adamlarının peşinden gide gide, kaçınılmaz son olarak er geç geldikleri yerdir bir dikenli telin dibi…
Neden hep ezildiklerini…
Neden hep yoksul kaldıklarını…
Neden düşmana gerek kalmadan hep birbirlerini öldürdüklerini…
Neden bir canavara dönüştürülmüş kendi inançlarından hep kaçmak zorunda kaldıklarını düşünmeden…
Allah’ın kendi mezheplerinden olduğuna inanıp, birbirlerini öldürmek için silahı niye zengin “kafirlerden” aldıklarına kafa yormadan…
Dua okuyarak attıkları bombalarla düşmanlarını yok ettiklerine inanarak…
Ama üzerine oturdukları petrolün niye duası olmayanları zengin ettiğini merak etmeden…
Dünyanın her yerinde o yaşlardaki minik çocuklar özen içinde el bebek gül bebek sevilerek büyütülürken… Kendi bebeğinin yaşaması için neden hep dikenli tellere gereksinim olduğunu bir kez olsun sorgulamadan…
Uzun bir hikayedir bu…
Bölgenin tek çağdaş, medeni, laik ülkesiydi Türkiye…
“İnsan” yetiştirmek yerine “dindar” yetiştireceğim diye, mezhep çatışmalarının içine soktular koca memleketi…
Ben Sünni, o Şii derken…
TIR’larla sandıkların içinde bomba gitti…
Dikenli telin üzerinden bebekler geldi…
Şimdi bunu izliyorsunuz…
Dikenli tellerin dibinde doğan, bu toprakların bebekleri şanssızdır…
Aptal babaları, aptal dayıları, aptal amcaları vardır…
